Gunnel Vallquist is tegenwoordig een onderwerp dat van groot belang is, omdat het de belangstelling heeft gewekt van talloze mensen over de hele wereld. Sinds de opkomst ervan heeft het een breed scala aan meningen en discussies gegenereerd, en heeft het ook impact gehad op verschillende gebieden van de samenleving. Het belang ervan ligt in de invloed die het heeft op het dagelijks leven van mensen, evenals in het potentieel ervan om significante veranderingen in verschillende aspecten teweeg te brengen. In dit artikel zullen we de verschillende facetten en gevolgen van Gunnel Vallquist in detail onderzoeken, met als doel een volledige en verrijkende analyse te geven van dit onderwerp dat vandaag de dag zo relevant is.
Gunnel Vallquist | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Gunnel Vallquist
| ||||
Algemene informatie | ||||
Geboren | 19 juni 1918 | |||
Geboorteplaats | Stockholm | |||
Overleden | 11 januari 2016 | |||
Overlijdensplaats | Stockholm | |||
Geboorteland | ![]() | |||
Beroep | schrijfster, vertaalster en critica | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
|
Gunnel Vallquist (Stockholm, 19 juni 1918 – aldaar, 11 januari 2016) was een Zweeds schrijfster, vertaalster en critica.[1]
Als katholiek heeft Vallquist vooral essays geschreven over religieuze thema's, waaronder een verslag van het Tweede Vaticaans Concilie. Haar grootste bijdrage was echter de Zweedse vertaling van de zevendelige roman van Marcel Proust À la recherche du temps perdu, die uitkwam tussen 1965 en 1982.
In 1980 kreeg ze een eredoctoraat in de theologie aan de Universiteit van Lund. Na de dood van Anders Österling werd Vallquist in 1982 de zevende assessor van zetel 13 in de Zweedse Academie, het college dat onder meer de Nobelprijs voor de Literatuur toekent. In 2005 ontving ze de Zweedse koninklijke onderscheiding "Litteris et Artibus".
Ze overleed in januari 2016 op 97-jarige leeftijd.[2]