De naam van Floris van Delft resoneert in de hoofden van velen, hetzij vanwege de impact ervan op de samenleving, de relevantie ervan in de wereld van vandaag of simpelweg vanwege de historische erfenis ervan. Floris van Delft is door de jaren heen het onderwerp geweest van debat, studie en bewondering, en de invloed ervan heeft grenzen en generaties overstegen. In dit artikel zullen we verschillende aspecten van Floris van Delft onderzoeken, van de oorsprong tot de impact ervan vandaag de dag, inclusief de prestaties, controverses en de erfenis die het in de samenleving heeft nagelaten. Door middel van een gedetailleerde analyse zullen we het belang van Floris van Delft ontdekken en de rol ervan in het veld waarin het actief is, wat een alomvattend perspectief biedt dat ons in staat stelt de relevantie ervan in de wereld van vandaag beter te begrijpen.
Floris van Delft (1976) is een Nederlands theaterregisseur. Hij voltooide in 2000 zijn studie Theologie aan de Rijksuniversiteit Groningen en besloot daarna de regieopleiding te doen aan de Theaterschool in Amsterdam. Na enkele stages en zijn afstudeerproject over de Duitse kannibaal vroeg Koos Terpstra hem om te komen regisseren bij het Noord Nederlands Toneel.
Van 2004 tot 2008 was hij verbonden aan het Noord Nederlands Toneel. Hier regisseerde hij vele theaterstukken, waaronder het beroemde De Rovers (Die Räuber van Friedrich Schiller) en jarenlang het jongerenproject Dichterbij.
Van 2008 tot en met 2014 werkte hij bij de PeerGrouP in Donderen (Drenthe). Daar maakte hij locatietheatervoorstellingen. Een aantal van de locaties waar hij werkte: het Drentse dorpje Amen (met minder dan 100 inwoners), het Oerol Festival, de VAM-berg bij Wijster en De Langeleegte (het voetbalstadion van Veendam). Naast het maken van voorstellingen zette hij ook met Sjoerd Wagenaar en Riet Mellink 'De Afleiding' op. Een reeks van workshops over het maken van locatietheater. Elke workshop was specifiek voor de locatie en uniek in opzet. Nationaal en internationaal gaf hij meer dan 25 workshops, variërend van 12 uur tot 3 weken.
Bij Festival en Huis a/d Werf ontwikkelde Floris van Delft tussen 2009-2012 drie voorstellingen: De Verlichting is Stuk, Rechter kan Niet en Dat Staat. Deze voorstellingen kenmerken zich door een grote actualiteitswaarde. In een vorm die hij 'theatraal debat' noemt, wordt er in de voorstelling heel direct over bijvoorbeeld de democratie, rechtspraak of gezondheidszorg gesproken met publiek en experts.
Bij Theatergroep Siberia schreef en hij samen met Wolter Muller verschillende voorstellingen voor jongeren, die hij regisseerde. In 2013 zette hij zijn werk voor jongeren door bij Maas theater en dans met CASH. Nastaran Rawazawi Khorasani kreeg op het Theaterfestival 2014 voor haar rol de Gouden Krekel voor beste podiumprestatie in het jeugdtheater. In 2015 maakte hij Toen wij van Rotterdam vertrokken op een boot langs de kades van Rotterdam en in 2016 de jeugdvoorstelling Sell me your secret. Beide producties ontvingen de Zilveren Krekel voor meest indrukwekkende jeugdproductie. Sell me your secret ontving ook de Media Wijsheid Award.
Al jaren werkt Van Delft met de comedian Roué Verveer en coacht hij cabaretteam van het VARA-radioprogramma Spijkers met koppen.
Zijn voorstelling Schijn (2014) werd geselecteerd voor het Theaterfestival 2014 en de voorstelling DAD, een solo van Nasrdin Dchar, werd in 2017 geselecteerd voor het Theaterfestival. In 2016 ontving Van Delft de Erik Vos Prijs. Hij ontving deze prijs voor ‘een makerschap dat zich niet zoveel gelegen laat liggen aan de kleine kringen van het theater en des te meer aan de grote wereld daarbuiten.’
In 2017 zette Floris van Delft zijn eigen theaterorganisatie WAT WE DOEN op. Rondom actueel maatschappelijke dilemma’s maakt WAT WE DOEN theatervoorstellingen en projecten om die vragen samen met publiek, wetenschappers en ervaringsdeskundigen verder uit te diepen