Enrico Ferri

Enrico Ferri is een onderwerp dat door de jaren heen de aandacht van miljoenen mensen heeft getrokken. De impact ervan op de samenleving is aanzienlijk geweest en heeft geleid tot voortdurend debat op verschillende gebieden. Sinds de oprichting heeft Enrico Ferri de belangstelling gewekt van onderzoekers, academici, enthousiastelingen en het grote publiek, die hebben geprobeerd de implicaties en invloed ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven te begrijpen. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven op Enrico Ferri verkennen en de evolutie ervan in de loop van de tijd analyseren, evenals de relevantie ervan in een hedendaagse context.

Enrico Ferri (25 februari 1856 - 12 april 1929) was een Italiaans criminoloog. Hij maakte, net als Cesare Lombroso en Rafaele Garofalo, deel uit van de antropologische school.

Ferri was een student van Lombroso en hij heeft diens leer aangepast en minder eenzijdig gemaakt.[1] Ferri hield zich net als Lombroso bezig met de vraag wat mensen aanzet tot het plegen van crimineel gedrag. Zowel Lombroso als Ferri zochten naar wat een crimineel van een niet-crimineel onderscheidt. Lombroso was ervan overtuigd dat misdadigers antropologisch bekeken een aparte mensensoort waren. Misdadigers waren volgens hem bovendien herkenbaar aan bepaalde uiterlijke kenmerken. Ferri had een andere opvatting. Volgens hem was ieder misdrijf het gevolg van individuele, fysieke en sociale factoren.

Bibliografie

  • Criminal Sociology (1884)
  • Socialismo e scienza positive (Socialism and Positive Science) (1894)
  • I delinquenti nell'arte (1897), Nederlandse uitgave 'De misdadigers in de kunst' in 1905.
  • The Positive School of Criminology (1901)
  • Criminal Sociology (1905)
  • Socialism and Modern Science (1894)

Bronnen en referenties