Dunne darm
Dunne darm is een onderwerp dat in de huidige samenleving veel belangstelling en debat heeft gegenereerd. Met de vooruitgang van de technologie en veranderingen in de manier waarop we met elkaar omgaan, heeft Dunne darm een relevante rol gekregen in het dagelijks leven van mensen. Vanaf het begin tot aan de invloed ervan op het heden heeft Dunne darm een voor en na gemarkeerd in verschillende aspecten van het leven, van economie tot politiek. In dit artikel zullen we het belang en de implicaties van Dunne darm vandaag onderzoeken, evenals de implicaties ervan in de toekomst.
| Dunne darm | ||||
|---|---|---|---|---|
| Intestinum tenue | ||||
| ||||
Het maag-darmstelsel bij de mens.
1. slokdarm, 2. maag, 3. dunne darm, 4. appendix, 5. blindedarm, 6. colon ascendens (links), colon transversum (horizontaal), colon descendens (rechts), 7. endeldarm, 8. anus | ||||
| Gegevens | ||||
| Orgaanstelsel | Spijsverteringsstelsel | |||
| ||||
De dunne darm of het intestinum tenue[1] is een onderdeel van het spijsverteringsstelsel dat tussen de maag en de dikke darm ligt. De dunne darm is het langste deel van het spijsverteringsstelsel. De meeste (zoog)dieren hebben een dunne darm.
De dunne darm is voortdurend in beweging om de spijsbrij heen en weer te persen en fijn te malen. Dit gebeurt met behulp van de lengte- en kringspieren die zich in de wand van de dunne darm bevinden. Via grote hoeveelheden bloed- en lymfehaarvaten, gelegen in uitstulpingen van de darmwand (de darmvlokken), gaan bruikbare voedingsstoffen het bloed of de lymfe in.
De dunne darm is bij mensen ongeveer zes meter lang en haalt de belangrijkste voedingsstoffen uit het genuttigde voedsel.[2] Het contactoppervlak van de dunne darm is ongeveer 32 vierkante meter.[3]
De dunne darm wordt voornamelijk van zuurstofrijk bloed voorzien door de arteria mesenterica superior.[4]
Functies
De dunne darm vervult meerdere functies namelijk:
- verteren van voeding
- absorberen van splitsingsproducten, water en vitamines
- verdediging door middel van antilichamen
- doorvoeren van nutriënten
- productie van neuroendocriene peptiden (peptidehormonen), bijvoorbeeld cholecystokinine dat wordt aangemaakt in gespecialiseerde epitheelcellen (enteroendocriene cellen) in de wand van de twaalfvingerige darm
In de twaalfvingerige darm wordt de spijsbrij vermengd met spijsverteringssappen. Deze zijn aangemaakt in de alvleesklier (alvleeskliersap) en in de lever (galvloeistof). De spijsverteringsenzymen in alvleeskliersap zijn nodig voor een goede vertering van vetten, eiwitten en suikers. In galvloeistof zitten stoffen die een belangrijke functie hebben bij het emulgeren van spijsvetten. Deze kunnen hierdoor verder afgebroken worden als onderdeel van de vertering. De dunne darm maakt zelf ook een klein deel van de spijsverteringsenzymen aan.
Opbouw
De dunne darm bestaat uit drie delen:
- twaalfvingerige darm of duodenum (ca. 12 duimbreedtes lang 0,25 m), waarvan de belangrijkste functie het neutraliseren van de pH is
- nuchtere darm of jejunum (ca. 2,5 m lang)
- kronkeldarm of ileum (ca. 3,5 m lang)
Zie ook
- ↑ Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
- ↑ Darmen - Menselijk lichaam | Gezondheidsplein.nl. www.gezondheidsplein.nl. Gearchiveerd op 28 maart 2020. Geraadpleegd op 13 maart 2020.
- ↑ Surface area of the digestive tract – revisited. Scandinavian Journal of Gastroenterology. Geraadpleegd op 11 maart 2021.
- ↑ De bloedvoorziening van de dunne darm
· 
· 