In dit artikel verkennen we de fascinerende wereld van Cannoli en alles wat het te bieden heeft. Cannoli is al eeuwenlang het onderwerp van belangstelling en debat, en de impact ervan is op verschillende gebieden voelbaar, van wetenschap tot populaire cultuur. Op deze pagina's zullen we de geschiedenis van Cannoli onderzoeken, het belang ervan in de moderne wereld en de verschillende perspectieven die er over dit onderwerp bestaan. Of u nu een expert bent op het gebied van Cannoli of er gewoon meer over wilt weten, dit artikel geeft u een uitgebreid en inzichtelijk overzicht.
Cannoli | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Canolli gevuld met ricotta en pistachenootjes
| ||||
Alternatieve naam | Cannolu | |||
Land | Italië | |||
Streek | Sicilië | |||
Hoofdingrediënt(en) | Ricotta | |||
Gang | Nagerecht, bij de koffie | |||
|
Een cannolo (meervoud cannoli) is een gebakje en nagerecht uit de Siciliaanse keuken. Het bestaat uit een gerold koekje dat gevuld is met ricotta.
Het is een van de bekendste gerechten uit de Siciliaanse keuken. Als zodanig is het officieel erkend en opgenomen in de lijst van traditionele Italiaanse voedingsproducten (PAT) van het Ministerie van Landbouw-, Voedsel- en Bosbouwbeleid (MiPAAF).[1]
De naam is afgeleid van het rivierriet waarin de wafel tot enkele decennia geleden tijdens de voorbereiding werden opgerold.
In het Siciliaans wordt het een "cannolu" genoemd dat "klein buisje" betekent. Dit komt van de rietstokken die gebruikt werden om het deeg omheen te vouwen, voordat het gefrituurd werd.[2]
Voor de koek gebruikt men bloem, suiker, sinaasappel en de sterke Siciliaanse wijn Marsala. Soms wordt ook ei, reuzel of roomboter toegevoegd. De vulling bestaat traditioneel uit gezoete schapenricotta.[2]
De koekjes krijgen hun vorm doordat ze om een metalen cilinder worden gerold en in reuzel worden gefrituurd.[3] De vulling dient kort voor het serveren aangebracht te worden om te voorkomen dat het omhulsel zacht wordt.
Het nagerecht is gecreëerd door vrouwen tijdens de Arabische bezetting van Sicilië tussen 827 en 1091. De Arabieren voorzagen Sicilië van citrusvruchten, suikerriet, amandelen en pistachenoten.[2]
Het gerecht stamt mogelijk uit de stad Caltanissetta of Palermo.[2]