Bruno van Keulen
In het artikel van vandaag gaan we dieper in op Bruno van Keulen, een onderwerp dat al lange tijd onderwerp van belangstelling en debat is. Bruno van Keulen is een onderwerp dat een breed scala aan aspecten bestrijkt, van de historische oorsprong tot de relevantie ervan in de hedendaagse samenleving. Door de jaren heen heeft Bruno van Keulen de belangstelling gewekt van zowel professionals, academici als enthousiastelingen, wat heeft geleid tot talloze debatten en onderzoek rond dit onderwerp. In dit artikel gaan we verschillende aspecten van Bruno van Keulen analyseren, waarbij we de impact, implicaties en evolutie ervan in de loop van de tijd onderzoeken. Daarnaast zullen we ook de verschillende perspectieven en meningen verkennen die er rond Bruno van Keulen bestaan, met als doel een globale en volledige visie op dit onderwerp te bieden. Maak je klaar om de fascinerende wereld van Bruno van Keulen te betreden!
| Bruno van Keulen | ||||
|---|---|---|---|---|
| Duitse heilige | ||||
| ||||
| Geboren | 1032 te Keulen | |||
| Gestorven | 1101 te Serra San Bruno | |||
| Naamdag | 6 oktober | |||
| Lijst van christelijke heiligen | ||||
| ||||
Bruno van Keulen (Keulen, ca. 1032 - Serra San Bruno, 1101) is een Duitse heilige. Hij gaf ongeveer twintig jaar les aan de beroemde kathedraalschool van Reims. Onder zijn leerlingen was de latere paus Urbanus II. Hij was in 1080 in beeld als mogelijke aartsbisschop van Reims, maar hij trok hij zich terug in het klooster van Robert van Molesme, de stichter van de cisterciënzers. Hugo van Grenoble schonk hem in 1084 een onherbergzaam stuk land in de Franse Alpen, "Grande Chartreuse", om als kluizenaar te gaan leven met zes metgezellen. Hier ontstond het moederklooster waarnaar de orde der kartuizers genoemd is.
In 1090 werd Bruno door paus Urbanus II als adviseur naar Rome geroepen, waar hij in de ruïnes van de Thermen van Diocletianus leefde. Daarna leefde hij nog in het kartuizerklooster Santa Maria degli Angeli. Later vertrok hij naar Squillace in Calabrië, waar hij in 1101 stierf.
Hij is in 1623 heilig verklaard, maar zijn cultus werd al in 1514 toegestaan voor kartuizerkloosters. Zijn naamdag is op 6 oktober. De kloosters die onder zijn naam werden gesticht, zijn niet talrijk, maar worden alom bewonderd om hun vasthoudendheid aan leer en observantie. De monniken dragen een wit habijt met een scapulier dat afwijkt van de meeste andere doordat het aan beide zijden met een brede strook stof verbonden is (zie afbeelding). Kartuizers dragen geen kovel.
· 
· 