Bindingsorde is een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. Met zijn brede reikwijdte en impact op de samenleving heeft deze kwestie tot intense debatten geleid, zowel in de media als in de publieke sfeer. Vanaf het ontstaan tot aan de huidige invloed heeft Bindingsorde een onuitwisbare stempel gedrukt op de geschiedenis, zowel voor individuen als voor gemeenschappen. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Bindingsorde in detail onderzoeken, waarbij we de impact, implicaties en mogelijke oplossingen ervan analyseren.
Chemische binding | ||||
---|---|---|---|---|
Dipool-dipoolinteractie | ||||
Moleculen (intramoleculair) | ||||
Moleculen (intermoleculair) | ||||
Zouten | ||||
Metalen | ||||
Covalente netwerken | ||||
Theorieën | ||||
Eigenschappen | ||||
|
De bindingsorde (B.O.) van een chemische binding geeft weer hoeveel bindingen er aanwezig zijn tussen 2 bindende atomen. Bij distikstof (N≡N) is de bindingsorde gelijk aan 3, want er zijn 3 bindingen aanwezig. De koolstof-waterstofbinding heeft bindingsorde 1 (C−H). De koolstof-koolstofbinding kan van orde 1 (C-C), 2 (C=C) of 3 (C≡C) zijn.
De bindingsorde geeft een indicatie voor de stabiliteit van een binding. Zo hoeven bindingsordes niet altijd een geheel getal voor te stellen. Een goed voorbeeld van zo'n situatie is benzeen: er zijn 6 pi-elektronen verdeeld over 6 koolstofatomen, waardoor men aan een halve pi-binding per koolstof zou komen. Dit heeft te maken met de delokalisatie van de pi-elektronen in de benzeenring, wat een extra stabiliteit aan de molecule verschaft.
In de valentiebindingstheorie is de bindingsorde een maat van de sterkte van de binding.
De bindingsorde van een binding kan berekend worden door uit te gaan van de molecuulorbitaaltheorie. Daar wordt de bindingsorde gedefinieerd als de helft van het verschil van het aantal elektronen in de bindende molecuulorbitalen (Nb) en het aantal elektronen in de antibindende molecuulorbitalen (Na). In formulevorm: