Bill Carr

Uiterlijk naar zijbalk verplaatsen verbergen
Bill Carr
Bill Carr
Volledige naam William Arthur Carr
Geboortedatum 24 oktober 1909
Geboorteplaats Pine Bluff
Overlijdensdatum 14 januari 1966
Overlijdensplaats Tokio
Sportieve informatie
Discipline sprint
Trainer/coach Lawson Robertson
Eerste titel Amerikaans indoorkampioen 300 yards 1931
OS 1932
Portaal  Portaalicoon   Atletiek

William ("Bill") Arthur Carr (Pine Bluff, 24 oktober 1909Tokio, 14 januari 1966) was een Amerikaanse atleet, die in 1932 twee gouden medailles won op de Olympische Spelen.

Carr, die studeerde aan de Mercersburg Academy en de Universiteit van Pennsylvania, werd in 1904 getraind door de Olympiër Lawson Robertson. Carrs favoriete onderdelen waren de 440 yard, de 400 m, de 880 yard en het verspringen. Tot 1932 kwam hij niet uit in grote internationale wedstrijden. Bij de IC4A-kampioenschappen dat jaar baarde hij opzien door de wereldrecordhouder Ben Eastman op de 440 yard te verslaan. Dit herhaalde hij op de Amerikaanse Olympische Trials.

Carr was de favoriet op de Olympische Spelen van Los Angeles in 1932. Net als Eastman kwam hij gemakkelijk door de voorrondes. In de finale liep Eastman het grootste gedeelte aan de leiding, maar met nog 100 m te gaan liep Carr Eastman, de student van de Stanford-universiteit voorbij en won de wedstrijd in een nieuwe wereldrecordtijd van 46,2 seconden. Eastman won het zilver en de Canadees Alex Wilson werd derde.

Carr won met het Amerikaanse estafetteteam op de 4 x 400 m estafette nog een gouden medaille. Het team, bestaande uit Ivan Fuqua, Edgar Ablowich, Karl Warner en Bill Carr, versloeg in een nieuwe wereldrecordtijd van 3.08,2 de teams uit Groot-Brittannië en Canada.

Op 17 maart 1933 werd zijn atletiekcarrière afgebroken doordat hij betrokken raakte bij een auto-ongeluk. Hij brak beide enkels en zijn bekken en deed daarna geen wedstrijden meer.

Titels

Palmares

400 m

4x400 m

Logo van de Olympische Spelen · · Sjabloon bewerken Logo van de Olympische Spelen Olympisch kampioen Atletiek: 400m mannen

1896: Thomas Burke · 1900: Maxey Long · 1904: Harry Hillman · 1908: Wyndham Halswelle · 1912: Charles Reidpath · 1920: Bevil Rudd · 1924: Eric Liddell · 1928: Ray Barbuti · 1932: Bill Carr · 1936: Archie Williams · 1948: Arthur Wint · 1952: George Rhoden · 1956: Charlie Jenkins · 1960: Otis Davis · 1964: Mike Larrabee · 1968: Lee Evans · 1972: Vince Matthews · 1976: Alberto Juantorena · 1980: Viktor Markin · 1984: Alonzo Babers · 1988: Steve Lewis · 1992: Quincy Watts · 1996: Michael Johnson · 2000: Michael Johnson · 2004: Jeremy Wariner · 2008: LaShawn Merritt · 2012: Kirani James · 2016: Wayde van Niekerk · 2020: Steven Gardiner

Atletiek: 4 × 400m estafette mannen

1912: Sheppard, Lindberg, Meredith, Reidpath · 1920: Griffiths, Lindsay, Ainsworth-Davis, Butler · 1924: Cochran, Helffrich, MacDonald, Stevenson · 1928: Baird, Alderman, Spencer, Barbuti · 1932: Fuqua, Ablowich, Warner, Carr · 1936: Wolff, Rampling, Roberts, Brown · 1948: Harnden, Bourland, Cochran, Whitfield · 1952: Wint, Laing, McKenley, Rhoden · 1956: Jenkins, Jones, Mashburn, Courtney · 1960: Yerman, Young, G. Davis, O. Davis · 1964: Cassell, Larrabee, Williams, Carr · 1968: Matthews, Freeman, James, Evans · 1972: Asati, Nyamau, Ouko, Sang · 1976: Frazier, Brown, Newhouse, Parks · 1980: Valiulis, Linge, Tsjernetski, Markin · 1984: Nix, Armstead, Babers, McKay · 1988: Everett, Lewis, Robinzine, Reynolds · 1992: Valmon, Watts, Johnson, Lewis · 1996: Harrison, Smith, Mills, Maybank · 2000: Bada, Chukwu, Monye, Udo-Obong · 2004: Harris, Brew, Wariner, Williamson · 2008: Merritt, Taylor, Neville, Wariner · 2012: Brown, Pinder, Mathieu, Miller · 2016: Hall, McQuay, Roberts, Merritt · 2020: Cherry, Norman, Deadmon, Benjamin