In de wereld van vandaag is Aurivela een onderwerp geworden dat van grote relevantie en interesse is voor een breed scala aan doelgroepen. Of het nu vanwege de impact op de samenleving, de historische relevantie, de invloed op de populaire cultuur of het belang ervan in de academische wereld is, Aurivela heeft de aandacht getrokken van mensen van alle leeftijden en achtergronden. Terwijl we dit fenomeen blijven onderzoeken en beter begrijpen, is het van cruciaal belang om de implicaties en gevolgen ervan voor verschillende aspecten van ons dagelijks leven volledig te analyseren. In dit artikel zullen we de impact en relevantie van Aurivela grondig onderzoeken, waarbij we de historische, sociaal-culturele, technologische dimensies en vele andere aspecten die deel uitmaken van het huidige belang ervan analyseren.
Aurivela | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||||
Aurivela Harvey, Ugueto & Gutberlet, 2012 | |||||||||||||||||
Aurivela op ![]() | |||||||||||||||||
|
Aurivela is een geslacht van hagedissen uit de familie tejuhagedissen (Teiidae).[1]
De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Michael Brown Harvey, Gabriel N. Ugueto en Ronald L. Gutberlet in 2012. Er zijn twee soorten, beide behoorden eerder tot het geslacht van de renhagedissen (Cnemidophorus) waardoor in de literatuur de verouderde namen worden gebruikt.
De soorten danken hun geslachtsnaam aan een huidflap die een groot deel van de gehooropening bedekt. Dit is een aanpassing op het leven in zanderige gebieden en voorkomt dat zand in de oren kan komen. Ze verschillen daarnaast van verwante tejuhagedissen door de positie van verschillende schubben aan de kop en de poten.
De twee soorten komen voor in delen van Zuid-Amerika en leven endemisch in Argentinië. Het zijn bodembewoners die overdag actief zijn. Beide soorten zijn eierleggend. Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN worden de soorten als 'Veilig' (Least Concern of LC) beschouwd.[2]
Soorten uit het geslacht Aurivela | ||
---|---|---|
Naam | Auteur | Verspreidingsgebied |
Aurivela longicauda | Bell, 1843 | Noordelijk Argentinië (Catamarca, La Pampa, San Luis, Córdoba, Santiago del Estero, Buenos Aires, Chubut, Rio Negro |
Aurivela tergolaevigata | Cabrera, 2004 | Noordwestelijk Argentinië (La Rioja, Catamarca, Salta) |
Bronnen