Apocalyps
In dit artikel gaan we in op het onderwerp Apocalyps, dat tot grote belangstelling en debat heeft geleid in de huidige samenleving. We zullen ons verdiepen in de verschillende perspectieven en meningen over Apocalyps, evenals het belang en de impact ervan op verschillende gebieden van het dagelijks leven. Vanaf de oorsprong tot de evolutie en de gevolgen ervan zullen we dit onderwerp grondig analyseren vanuit verschillende benaderingen om de lezer een volledige en objectieve visie te bieden. Apocalyps is een relevant onderwerp dat het verdient om diepgaand te worden onderzocht, omdat het een aanzienlijke impact heeft op de hedendaagse samenleving.
Apocalyps (Oudgrieks: ἀποκάλυψις, apokálypsis, "onthulling") verwijst meestal naar het einde van de wereld. In bredere zin gebruikt seculiere literatuur, vooral science-fiction, de term apocalyps vaak voor een turbulente periode waarin oude stelsels omver worden geworpen.
Opvattingen waarin de apocalyps in de nabije toekomst aanstaande is, worden apocalyptiek genoemd. Vaak geloven christelijke apocalyptische geloofsgemeenschappen dat God na de apocalyps een nieuwe hemel en een nieuwe aarde schept.
Oudheid
Reeds in de oude scheppingsmythen van Assyrië en Babylonië duiken apocalyptische ideeën op, zoals in het Gilgamesj-epos. In het Perzische zoroastrisme werd de idee van een laatste strijd tussen ‘goed’ en ‘kwaad’, ‘licht’ en ‘duisternis’ bedacht. Van daaruit drong het door tot het hellenisme.[1]
In de Scandinavische cultuur staat het einde van de wereld bekend als Ragnarok – Het lot van de goden.[2]
Jodendom en christendom
Een apocalyps was oorspronkelijk een onthulling van kennis of een openbaring, verwijzend naar de Openbaring van Johannes uit het Nieuwe Testament en andere apocalyptische literatuur in het jodendom en vroege christendom. Hierin werden openbaringen van verborgen dingen door God aan een profeet beschreven, vaak in relatie tot overtuigingen zoals de eindtijd, de opstanding uit de doden, de dag des oordeels, de hemel en de hel die daarin alle expliciet worden gemaakt.
Zie ook
- ↑ Claus Dettelbacher (2008): Im Maulbeerhain: Die Lehre von den 4 Weltzeitaltern: Einführung in die Spuren der zyklischen Zeit. Rezeption, Schnittstellen, Geschichtsphilosophie – mit ständiger Rücksicht auf Julius Evola. Books on Demand, Norderstedt; ISBN 978-3-8370-6253-3, in het bijzonder het hoofdstuk "Persien und der Weltenbaum", pag. 45ff en "Pralaya – Ragnarök" pag. 61ff
- ↑ Axel Olrik (1922): Ragnarök – Die Sagen vom Weltuntergang, Walter de Gruyter & Co., Berlin-Leipzig
