Amerikaanse presidentsverkiezingen 1816

In dit artikel zullen we de impact van Amerikaanse presidentsverkiezingen 1816 op ons leven grondig onderzoeken. Vanaf het begin tot aan de relevantie ervan vandaag de dag is Amerikaanse presidentsverkiezingen 1816 een onderwerp geworden dat van groot belang is voor onderzoekers, academici en het grote publiek. Door de jaren heen heeft Amerikaanse presidentsverkiezingen 1816 debatten, discussies en verschillende perspectieven gegenereerd die ons begrip van dit fenomeen hebben verrijkt. Door middel van deze uitgebreide analyse zullen we proberen licht te werpen op de verschillende aspecten van Amerikaanse presidentsverkiezingen 1816 en hoe het ons leven op verschillende niveaus heeft gevormd. Dit artikel zal een complete gids zijn voor degenen die zich willen verdiepen in de fascinerende wereld van Amerikaanse presidentsverkiezingen 1816 en het belang ervan in onze hedendaagse samenleving willen begrijpen.

Amerikaanse
presidentsverkiezingen van 1816
Datum 1 november – 4 december 1816
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Te verdelen zetels 109 van de 217
kiesmannen nodig
om te winnen
Opkomst 16,9%
Stemmen
Genomineerde James Monroe
Partij Democratisch-
Republikeinse Partij
Percentage
Kiesmannen
Staten 		68,2%
183
16
Genomineerde Rufus King
Partij Federalistische Partij
Percentage
Kiesmannen
Staten 		30,9%
34
3
Resultaat
Nieuwe president James Monroe (DR)
Vorige president James Madison (DR)
Begin regeerperiode Kabinet-Monroe
Amerikaanse presidentsverkiezingen 1816
Opvolging verkiezingen
← 1812     1820 →
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Verenigde Staten

De Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1816 gingen tussen de Democratisch-Republikeinse kandidaat James Monroe en zijn Federalistische rivaal Rufus King.

Campagne

De Oorlog van 1812 had van de Federalistische Partij een steeds minder invloedrijke politieke beweging gemaakt door de vele oppositie die de partij tegen de oorlog had gevoerd. De oorlog was in 1815 (officieel al in 1814) beëindigd en hoewel geen militaire overwinning voor de Amerikanen voelde de VS zich wel de morele winnaar. Het was tegen deze achtergrond dat de campagne om het presidentschap werd gevoerd.

De Democratisch-Republikeinse Partij nomineerde James Monroe als haar kandidaat. Monroe was in het kabinet van de zittend president James Madison minister van Buitenlandse Zaken. De Federalisten hielden geen officiële nominatieconventie en de meeste aanhangers van de Federalisten steunden de kandidatuur van de tweemaal eerder verslagen vicepresidentskandidaat (1804 en 1808) Rufus King die nu om het hoogste ambt in het land streed.

King had alleen in de noordoostelijke staten enige aanhang van betekenis, terwijl in de rest van het land de populariteit van Madison van doorslaggevend belang zou zijn voor de kansen van diens beoogd opvolger, Monroe.

Presidentskandidaten

Vicepresidentskandidaten

Uitslag

Na telling van de stemmen in het kiescollege had Monroe een overduidelijke winstmarge ten opzichte van King. De uiteindelijke stand was 183-34 in het voordeel van de Democratisch-Republikeinse kandidaat.

Kandidaat Partij Kiesmannen Percentage Running mate
James Monroe Democratisch-Republikeinse Partij 183 68,2% Daniel Tompkins
Rufus King Federalistische Partij 34 30,9% Zie voetnoot
Niet-stemmende kiesmannen 4 1,8%
TOTAAL 221 100%

Voetnoot: De Federalisten hadden geen nominatieconventie gehouden. De kiesmannen die door King waren veroverd kozen niet allen voor dezelfde kandidaat voor het vicepresidentschap. John Howard kreeg 22 kiesmannen, James Ross 5, John Marshall 4 en Robert Harper 3

Naam James Monroe Rufus King
Partij Democratisch-Republikeinse Partij Federalistische Partij
Thuisstaat Virginia New York
Running mate Daniel Tompkins John Eager Howard, James Ross, John Marshall, Robert Harper
Kiesmannen 183 34
Gewonnen staten 16 3
Aantal stemmen 76,592 34,740
Percentage 68.2% 30.9%