Albertus van Jeruzalem

In dit artikel wordt het onderwerp Albertus van Jeruzalem behandeld, dat op verschillende gebieden onderwerp van belangstelling en discussie is geweest. Albertus van Jeruzalem is tegenwoordig een onderwerp van groot belang, omdat het een aanzienlijke impact heeft op de samenleving, cultuur en het dagelijks leven. Door de geschiedenis heen heeft Albertus van Jeruzalem een fundamentele rol gespeeld in de evolutie van verschillende disciplines en belangrijke mijlpalen in de menselijke ontwikkeling gemarkeerd. Daarom is het van cruciaal belang om ons te verdiepen in de meest relevante aspecten ervan, de invloed ervan in verschillende contexten te analyseren en de toekomstperspectieven te verkennen die uit het onderzoek voortvloeien. In die zin probeert dit artikel een alomvattende en bijgewerkte visie op Albertus van Jeruzalem te bieden, om bij te dragen aan het begrip en de reflectie over het belang ervan in de hedendaagse wereld.

Albertus van Jeruzalem (Albert Avogadro) (Gualtieri, 1149 – Akko, 14 september 1214) wordt samen met Berthold van Calabrië beschouwd als de stichter van de karmelieten-orde.

Hij werd bisschop van Bobbio en Vercelli en diende als pauselijk legaat tot hij in 1204 benoemd werd tot patriarch in Jeruzalem.

Albertus wordt vaak afgebeeld in de kledij van zijn orde. Op zijn arm zit meestal het kind Jezus. Andere attributen zijn een regelboek, een kruis, een witte lelie (onschuld), een pen, een mes (hij zou gestoken zijn door een ontslagen beambte) en een lamp, omdat hij waakuren liep. Soms ligt aan zijn voeten een vrouw, die hij zou hebben bevrijd van de duivel.

Soms wordt hij voorgesteld als bisschop, maar dan blootshoofds. Hij wordt vaak afgebeeld met de paus, die hij een schriftrol aanbiedt.

Hij wordt beschouwd als heilige door de karmelieten en als zalige door de Rooms-Katholieke Kerk en wordt herdacht op 25 september en door de karmelieten op 8 april.