Achenseebahn is een onderwerp dat de afgelopen jaren grote belangstelling heeft gewekt, omdat de impact ervan verschillende gebieden van de samenleving bestrijkt. Sinds zijn verschijning is het een onderwerp van debat, onderzoek en reflectie geworden, waardoor tegenstrijdige meningen zijn voortgekomen en de kennis eromheen is verrijkt. In dit artikel zullen we dieper ingaan op de verschillende aspecten rond Achenseebahn, en de geschiedenis, evolutie en impact ervan vandaag onderzoeken. We zullen verschillende perspectieven, bewijzen en argumenten analyseren om dit fenomeen, dat de aandacht van zoveel mensen over de hele wereld heeft getrokken, volledig te begrijpen.
De aanleg begon in 1887 en twee jaar later kon de lijn worden geopend, ter aanvulling van de Achenseeschiffahrt, die al een jaar eerder opereerde met als doel het toerisme rond de Achensee te verbeteren.
Oorspronkelijk waren er 4 lokomotieven, alle gebouwd in 1889 bij de Wiener Lokomotivsfabrik Floridsdorf. In 1930 werd nr. 4 "Carl" uit dienst genomen en pas in 1955 ontmanteld. In 2008 brandde de oudste lokomotief nr 1 "Theodor" volledig uit in de loods in Jenbach. Nr. 1 staat nu tentoongesteld in het Museumswelt in Eben am Achensee. Met onderdelen van nr. 1 en nr. 4 werd in 2008 locomotief 4 hersteld en weer in dienst genomen onder de naam "Hannah". Andere tractievormen dan stoom zijn op de lijn nooit gebruikt.
De Achenseebahn is een tandradbaan volgens het eenvoudige principe Riggenbach, waarbij tussen de gewone adhesierails een centrale tandrail is aangebracht, waarin een centraal onder de lokomotief geplaatst tandwiel grijpt.
· 
· 