32e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed

In de geschiedenis van de mensheid heeft 32e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed een fundamentele rol gespeeld in de evolutie van de samenleving. Sinds de oudheid is 32e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed een object van studie, debat en bewondering geweest, en heeft het de beslissingen en acties van individuen, gemeenschappen en naties beïnvloed. In de loop van de tijd heeft 32e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed aangetoond dat het in de loop van de geschiedenis aanzienlijke veranderingen kan veroorzaken, zowel op politiek, sociaal, economisch als cultureel vlak. In dit artikel zullen we het belang van 32e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed en de impact ervan in de wereld van vandaag onderzoeken, waarbij we de relevantie ervan op verschillende gebieden en de constante aanwezigheid ervan in het dagelijks leven van mensen analyseren.

spoorlijnen van de Rhätische Bahn: de Albulaspoorlijn en de Bernina-Bahn in Zwitserland en Italië
Surtsey in IJsland

De 32e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed vond van 2 juli tot 10 juli 2008 plaats in Québec in Canada. Er werd besloten[1] over mogelijke nieuwe werelderfgoederen en wijzigingen op de bestaande lijst. Het totale aantal beschermde sites op de Werelderfgoedlijst komt op 878, waarvan 174 in het natuurerfgoed, 679 monumenten in het cultuurerfgoed en 25 monumenten als een combinatie van beide (dit zijn de zogenaamde "gemengde erfgoederen"). Van deze lijst staan er 31 op de lijst van het bedreigde werelderfgoed, omdat het voortbestaan van deze monumenten in gevaar is.

Het immateriële werelderfgoed wordt door UNESCO opgenomen in de aparte lijst van Meesterwerken van het Orale en Immateriële Erfgoed van de Mensheid.

Nieuw in 2008

Van 2 tot 10 juli 2008 werden tijdens de 32e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed in Québec (Canada), welke stad in 2008 vierde dat zij 400 jaar geleden werd gesticht, 27 erfgoederen (19 onder cultuur en 8 onder natuur) toegevoegd aan de lijst en 4 uitgebreid.[2] Vier landen hebben hun eerste erfgoed op de lijst ingeschreven gekregen: Papoea-Nieuw-Guinea, San Marino, Saoedi-Arabië en Vanuatu.

Cultuurerfgoed

Natuurerfgoed

Uitbreiding