Zielen van Napels

In dit artikel wordt het onderwerp Zielen van Napels vanuit verschillende perspectieven behandeld, met als doel de implicaties, toepassingen en relevantie ervan vandaag de dag te onderzoeken. De historische context, de mogelijke impact op verschillende gebieden en de relevantie ervan in het huidige panorama zullen in detail worden geanalyseerd. Op dezelfde manier zullen de mogelijke toekomstige implicaties ervan worden onderzocht en zullen verschillende standpunten over Zielen van Napels worden besproken. Via een reis langs verschillende benaderingen en meningen is het de bedoeling om de lezer een alomvattende en gedetailleerde visie op dit onderwerp te geven, met als doel debat en reflectie aan te moedigen.

Zielen van Napels
Alternatieve titel(s) Souls of Naples
Regie Vincent Monnikendam
Producent Sherman De Jesus, Cécile van Eijk
Scenario Vincent Monnikendam
Montage Albert Markus
Productie­bedrijf Memphis Features
Distributie 1 More Film
Première 18 augustus 2005
Genre Documentaire
Speelduur 94 minuten
Taal Nederlands, Italiaans
Land Nederland
Opname­locaties Napels
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Zielen van Napels (internationale titel: Souls of Naples) is een Nederlandse, Italiaans gesproken documentaire van regisseur Vincent Monnikendam. De film ging in 2005 in première op het International Film Festival Rotterdam.

De documentaire gaat over verschillende kanten van het leven in Napels, waaronder zowel het arme als het rijke leven, evenals het zigeunerbestaan. De stijl van de film is gebaseerd op de schilderijen van schilder Caravaggio waardoor donker en lichte scènes zich afwisselen.

Ontvangst

De ontvangst was wisselend. Jay Weissberg oordeelde in Variety "While no sharp points are actually made, and helmer underutilizes his key focus — Caravaggio’s moving masterpiece "The Seven Acts of Mercy" — docu’s lyrical qualities and sheer beauty will act as a sure lure for prestigious small-screen play."[1] Dana Linssen noemde Zielen van Napels in de Filmkrant "een fenomenale, rijke film" [2] David Sneek daarentegen vond het "een oppervlakkige en tenslotte ook vervelende film".[3] In NRC-Handelsblad vergeleek André Waardenburg Monnikendam met "de aristocraat die aan het eind van de film in een taxi stapt op weg naar een gemaskerd bal, met de chauffeur praat, en op een gegeven moment verbaasd uitroept 'wat weet je toch veel!'"[4]

Prijzen