Zeugma (stad)
In dit artikel gaan we dieper in op Zeugma (stad) en onderzoeken we de impact, het belang en de relevantie ervan in de huidige samenleving. Zeugma (stad) is al vele jaren onderwerp van belangstelling en debat, en de invloed ervan is zichtbaar op verschillende terreinen van het dagelijks leven. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven en meningen over Zeugma (stad) onderzoeken, met als doel een compleet en evenwichtig beeld van dit onderwerp te geven. Daarnaast zullen we bespreken hoe Zeugma (stad) in de loop van de tijd is geëvolueerd en hoe het ons leven vandaag de dag nog steeds vormgeeft. Zonder twijfel is Zeugma (stad) een fascinerend onderwerp dat onze aandacht en reflectie verdient, en we zijn er zeker van dat dit artikel u een verrijkend inzicht hierin zal geven.
| Zeugma | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Zeugma | ||||
  | ||||
| Situering | ||||
| Coördinaten | 37° 4′ NB, 37° 52′ OL | |||
| ||||
Zeugma (Oudgrieks: Σεῦγμα[1]) was een stad aan de Eufraat, gesticht door Seleucus I Nicator bij de brug die daar over de rivier lag. De naam Zeugma, een Grieks woord, dat 'juk' of 'verbinding' betekent, verwijst naar de “botenbrug” die Alexander de Grote er liet verrijzen.[2] Dit betekende een overtocht over de Eufraat op de Zijderoute.
De stad lag een 2000 stadiën ten noorden van de vroeger oversteekplaats bij Thapsacus, aan de rechteroever van de stroom, tegenover de stad Apamea (nabij het huidige Birecik).[3]
In de tijd van Justinianus I was de stad reeds in verval, maar werd door de keizer hersteld.[4] Hij liet hoge, brede muren optrekken rond de stad, maar in 637 viel de stad desalniettemin in handen van de moslims.[5]
Door de aanleg van de Birecikdam is Zeugma samen met Apamea onder water komen te staan.
Noten
- ↑ Claudius Ptolemaeus, V 15.14.
- ↑ Plinius maior, Historia Naturalis XXXIV 150. Vgl. Pausanias, X 29.4.
- ↑ Plinius maior, Historia Naturalis V 12 § 13, 24 § 21; Strabo, Geographika XVI pp. 746, 749; Stephanus Byzantius, s.v. Σεῦγμα; Tabula Peutingeriana.
- ↑ Procopius, De Aed. II 9 (ed. Bonn., p. 237). Vgl. Polybios, V 43; Cassius Dio, XL 17, XLIX 19; Lucanus, VIII 236; Itinerarium Antonini pp. 184, 185, &c.
- ↑ J.-P. Rey-Coquais, art. ZEUGMA later SELEUCIA ON THE EUPHRATES (Balkis) Syria, in R. Stillwell - e.a. (edd.), The Princeton Encyclopedia of Classical Sites, Princeton, 1976.
Referenties
- T.H. Dyer, art. Zeugma (1), in W. Smith (ed.), Dictionary of Greek and Roman Geography, II, Londen, 1857, p. 1338.
- art. Zeugma, in F. Lübker - trad. ed. J.D. Van Hoëvell, Classisch Woordenboek van Kunsten en Wetenschappen, Rotterdam, 1857, p. 1036.
- J.-P. Rey-Coquais, art. ZEUGMA later SELEUCIA ON THE EUPHRATES (Balkis) Syria, in R. Stillwell - e.a. (edd.), The Princeton Encyclopedia of Classical Sites, Princeton, 1976.