World Grand Prix

World Grand Prix is een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. Sinds de opkomst ervan heeft het grote belangstelling gewekt en is het onderwerp geweest van talrijke debatten en discussies. In dit artikel zullen we de meest relevante aspecten met betrekking tot World Grand Prix grondig onderzoeken, van de oorsprong tot de huidige implicaties ervan. We zullen de impact ervan op de samenleving, de evolutie ervan in de tijd en mogelijke toekomstperspectieven analyseren. Daarnaast zullen we de verschillende meningen en standpunten van experts over dit onderwerp onderzoeken, met als doel een alomvattende en gedetailleerde visie te bieden waarmee onze lezers het belang en de relevantie van World Grand Prix vandaag de dag volledig kunnen begrijpen.

World Grand Prix
Toernooi-informatie
Plaats Citywest Convention Centre (2001-2019)
Ricoh Arena (2020)
Morningside Arena (2021-)
Locatie Dublin (2001-2019)
Coventry (2020)
Leicester (2021-)
Land Vlag van Ierland Ierland,
Vlag van Engeland Engeland
Opgericht 1998
Organisatie(s) PDC
Systeem Sets
"dubbel in, dubbel uit"
Prijzengeld £ 600.000
Maand(en) gespeeld Oktober
Titelhouder
Vlag van België Mike de Decker (2024) (1e titel)
Portaal  Portaalicoon   Darten
PDC-televisietoernooien

De World Grand Prix is een internationaal dartstoernooi van de Professional Darts Corporation dat vanaf 1998 jaarlijks plaatsvindt in oktober. Nadat het toernooi een aantal edities van locatie veranderde, wordt de World Grand Prix sinds 2001 gehouden in het Citywest Convention Centre in Dublin. In 2020 werd het toernooi gespeeld in de Ricoh Arena in Coventry en sinds 2021 in de Morningside Arena in Leicester.

Aan het dartstoernooi nemen 32 darters deel: de top-16 van de PDC Order of Merit wordt gecompleteerd door 16 darters van de Pro Tour Order of Merit. Het knock-outsysteem bestaat uit vijf rondes.

In tegenstelling tot het gebruikelijke 501-spel kent de World Grand Prix een alternatief spelconcept: de deelnemers dienen iedere leg te openen en te beëindigen met een dubbel (of bull's eye); zo kan het dus voorkomen dat een speler een leg uitgooit zonder dat de tegenstander eraan is begonnen.

Tot 2007 kwalificeerde na afloop van het toernooi de top-6 van de PDC-ranking zich voor de Premier League Darts. Tegenwoordig worden deze plaatsen, inclusief de twee wildcards, na het World Darts Championship verdeeld.

Brendan Dolan uit Noord-Ierland gooide in 2011 de eerste 9-darter ooit op dit toernooi. Hij deed dit in een halve finale tegen James Wade. Hij begon met dubbel 20, triple 20, triple 20 (160). Daarna gooide hij triple 20, triple 20, triple 20 (180) en triple 20, triple 17, Bull's eye (161). Tijdens de editie in 2014 gooiden James Wade en Robert Thornton in hun wedstrijd in de tweede ronde allebei een 9-darter. Nooit eerder werd er op een televisietoernooi in één wedstrijd door beide spelers een 9-darter gegooid.[1]

Michael van Gerwen won in 2012 als eerste Nederlander dit toernooi. De edities van 2014, 2016, 2018 en 2019 werden eveneens door Van Gerwen gewonnen, waarmee hij alleen de Engelsman Phil Taylor voor zich moet duiden op de ranglijst.

Hoofdsponsors

Sponsor Jaren
geen 1998–2001
Paddy Power 2002–2003
Sky Bet 2004–2007
Sky Poker 2008–2009
Bodog 2010
PartyPoker.com 2011–2015
Unibet 2016–2018
BoyleSports 2019-heden

Finales

Jaar Winnaar (gemiddelde in finale) Legs/Sets Runner-up (gemiddelde in finale) Prijzenpot Winnaar Runner-up Locatie
1998 Vlag van Engeland Phil Taylor (94,61) 13 – 8 Vlag van Engeland Rod Harrington (86,64) £ 38.000,- £ 9.000,- £ 5.000,- Casino Rooms, Rochester, Kent
1999 Vlag van Engeland Phil Taylor (92,59) 6 – 1 Vlag van Engeland Shayne Burgess (81,26)
2000 Vlag van Engeland Phil Taylor (91,32) 6 – 1 Vlag van Engeland Shayne Burgess (81,48) £ 70.000,- £ 15.000,- £ 7.500,- Crosbie Cedars Hotel, Rosslare
2001 Vlag van Engeland Alan Warriner-Little (83,52) 8 – 2 Vlag van Nederland Roland Scholten (81,84) £ 78.000,- £ 15.000,- £ 7.500,- Citywest Convention Centre, Dublin
2002 Vlag van Engeland Phil Taylor (100,17) 7 – 3 Vlag van Canada John Part (88,62) £ 70.000,- £ 14.000,- £ 7.000,-
2003 Vlag van Engeland Phil Taylor (94,80) 7 – 2 Vlag van Canada John Part (83,25) £ 76.000,- £ 15.000,- £ 7.500,-
2004 Vlag van Engeland Colin Lloyd (85,29) 7 – 3 Vlag van Engeland Alan Warriner-Little (77,91) £ 103.000,- £ 20.000,- £ 10.000,-
2005 Vlag van Engeland Phil Taylor (90,74) 7 – 1 Vlag van Engeland Colin Lloyd (82,05) £ 100.000,- £ 20.000,- £ 10.000,-
2006 Vlag van Engeland Phil Taylor (88,24) 7 – 4 Vlag van Engeland Terry Jenkins (82,51) £ 130.000,- £ 25.000,- £ 12.500,-
2007 Vlag van Engeland James Wade (86,03) 6 – 3 Vlag van Engeland Terry Jenkins (84,58) £ 200.000,- £ 50.000,- £ 20.000,-
2008 Vlag van Engeland Phil Taylor (97,81) 6 – 2 Vlag van Nederland Raymond van Barneveld (90,42) £ 250.000,- £ 50.000,- £ 25.000,-
2009 Vlag van Engeland Phil Taylor (97,07) 6 – 3 Vlag van Nederland Raymond van Barneveld (86,62) £ 350.000,- £ 100.000,- £ 40.000,-
2010 Vlag van Engeland James Wade (88,92) 6 – 3 Vlag van Engeland Adrian Lewis (89,33)
2011 Vlag van Engeland Phil Taylor (90,29) 6 – 3 Vlag van Noord-Ierland Brendan Dolan (84,68)
2012 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (87,53) 6 – 4 Vlag van Engeland Mervyn King (81,96)
2013 Vlag van Engeland Phil Taylor (97,67) 6 – 0 Vlag van Engeland Dave Chisnall (81,29)
2014 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (90,81) 5 – 3 Vlag van Engeland James Wade (89,26) £ 400.000,- £ 45.000,-
2015 Vlag van Schotland Robert Thornton (96,79) 5 – 4 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (90,79)
2016 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (100,29) 5 – 2 Vlag van Schotland Gary Anderson (92,73)
2017 Vlag van Noord-Ierland Daryl Gurney (88,50) 5 – 4 Vlag van Australië Simon Whitlock (83,53)
2018 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (88,85) 5 – 2 Vlag van Schotland Peter Wright (91,61)
2019 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (94,74) 5 – 2 Vlag van Engeland Dave Chisnall (93,33) £ 450.000,- £ 110.000,- £ 50.000,-
2020 Vlag van Wales Gerwyn Price (88,19) 5 – 2 Vlag van Nederland Dirk van Duijvenbode (87,07) Ricoh Arena, Coventry
2021 Vlag van Wales Jonny Clayton (94.44) 5 – 1 Vlag van Wales Gerwyn Price (92.47) Morningside Arena/Mattiola Arena, Leicester
2022 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (91.07) 5 – 3 Vlag van Engeland Nathan Aspinall (91.88) £ 550.000,- £ 130.000,- £ 60.000,-
2023 Vlag van Engeland Luke Humphries (93.30) 5 – 2 Vlag van Wales Gerwyn Price (91.00) £ 600.000,- £ 120.000,-
2024 Vlag van België Mike De Decker (92.06) 6 – 4 Vlag van Engeland Luke Humphries (90.56)

Finalisten

Speler Gewonnen Runner-up
Vlag van Engeland Phil Taylor 11 0
Vlag van Nederland Michael van Gerwen 6 1
Vlag van Engeland James Wade 2 1
Vlag van Wales Gerwyn Price 1 2
Vlag van Engeland Colin Lloyd 1 1
Vlag van Engeland Alan Warriner-Little 1 1
Vlag van Engeland Luke Humphries 1 1
Vlag van Wales Jonny Clayton 1 0
Vlag van Schotland Robert Thornton 1 0
Vlag van Noord-Ierland Daryl Gurney 1 0
Vlag van België Mike De Decker 1 0
Vlag van Engeland Shayne Burgess 0 2
Vlag van Canada John Part 0 2
Vlag van Engeland Terry Jenkins 0 2
Vlag van Nederland Raymond van Barneveld 0 2
Vlag van Engeland Dave Chisnall 0 2
Vlag van Engeland Rod Harrington 0 1
Vlag van Nederland Roland Scholten 0 1
Vlag van Engeland Adrian Lewis 0 1
Vlag van Noord-Ierland Brendan Dolan 0 1
Vlag van Engeland Mervyn King 0 1
Vlag van Schotland Gary Anderson 0 1
Vlag van Australië Simon Whitlock 0 1
Vlag van Schotland Peter Wright 0 1
Vlag van Nederland Dirk van Duijvenbode 0 1
Vlag van Engeland Nathan Aspinall 0 1

Nine-dart finishes

Speler Jaar Ronde Resultaat Tegenstander
Vlag van Noord-Ierland Brendan Dolan 2011 Halve finale Gewonnen Vlag van Engeland James Wade
Vlag van Engeland James Wade 2014 Tweede ronde Gewonnen Vlag van Schotland Robert Thornton
Vlag van Schotland Robert Thornton 2014 Tweede ronde Verloren Vlag van Engeland James Wade