In dit artikel gaan we de fascinerende wereld van Witstuitbuizerd verkennen. Vanaf het ontstaan tot aan de impact ervan op de hedendaagse samenleving heeft Witstuitbuizerd een cruciale rol gespeeld in verschillende aspecten van het dagelijks leven. Door de geschiedenis heen is Witstuitbuizerd geëvolueerd en aangepast aan de veranderende behoeften en eisen van de samenleving, waardoor het vandaag de dag een onderwerp van groot belang is geworden. Via dit artikel zullen we proberen het belang en de betekenis van Witstuitbuizerd te begrijpen, evenals de invloed ervan op verschillende gebieden.
Witstuitbuizerd IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Parabuteo leucorrhous (Quoy & Gaimard, 1824) | |||||||||||||
![]() | |||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||
Witstuitbuizerd op ![]() | |||||||||||||
|
De witstuitbuizerd (Parabuteo leucorrhous synoniem: Buteo leucorrhous ) is een roofvogel behorend tot de familie Acciptridae uit het geslacht Parabuteo.
De witstuitbuizerd is 34 tot 38 cm lang. Het is een zwart gekleurde vogel met een grijze glans over het verenkleed. De stuit en bovenstaartdekveren zijn wit. Op de staart zijn donkere dwarsbanden. Onvolwassen vogels zijn zandkleurig bruin. De snavel, poten en klauwen zijn oranjerood evenals de iris.[2]
De witstuitbuizerd heeft een groot, maar versnipperd verspreidingsgebied dat ligt in de noordelijke en oostelijke uitlopers van de Andes in Venezuela tot in het noorden van Argentinië en verder in het zuiden van Brazilië en het noorden van Paraguay.
De kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) is gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd maar de vogel is niet algemeen en de indruk bestaat dat deze roofvogel in aantal achteruitgaat. Echter, het tempo van achteruitgang ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat deze buizerd als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]