Wereldkampioenschap voetbal voor clubs 2012

In het artikel van vandaag willen we dieper ingaan op Wereldkampioenschap voetbal voor clubs 2012, een onderwerp dat de afgelopen jaren aan relevantie heeft gewonnen en dat op verschillende manieren de samenleving heeft beïnvloed. Wereldkampioenschap voetbal voor clubs 2012 heeft grote belangstelling gewekt bij zowel experts als het grote publiek, het lokt debatten en reflecties uit op verschillende gebieden, van wetenschap en technologie tot politiek en cultuur. In het hele artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Wereldkampioenschap voetbal voor clubs 2012, waarbij we het belang ervan, de implicaties ervan en de uitdagingen die het met zich meebrengt analyseren. Daarnaast zullen we onderzoeken hoe Wereldkampioenschap voetbal voor clubs 2012 in de loop van de tijd is geëvolueerd en wat de invloed ervan is op de huidige sociale dynamiek. Mis deze volledige analyse niet, die licht zal werpen op een fenomeen dat de samenleving blijft fascineren en beïnvloeden.

FIFA-wereldkampioenschap voetbal voor clubs 2012
FIFA Club World Cup
Toernooi-informatie
Gastland Vlag van Japan Japan
Datum 6-16 december 2012
Teams 7 (van 6 confederaties)
Stadions 2 (in 2 gaststeden)
Kampioen Vlag van Brazilië Corinthians (2e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 8
Doelpunten 21  (2,63 per wedstrijd)
Toeschouwers 283.063  (35.383 per wedstrijd)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het negende FIFA-wereldkampioenschap voetbal voor clubs (Engels: FIFA Club World Cup) vond plaats van 6 tot en met 16 december 2012 in Japan. Aan het kampioenschap dat door de FIFA werd georganiseerd, namen zeven clubs deel; de winnaars van zes continentale bekertoernooien en de landskampioen van het organiserend land.

Tijdens deze editie werd voor het eerst elektronische doellijntechnologie gebruikt tijdens een officieel toernooi.

Stadions

Het Toyota Stadion

De wedstrijden werden in twee stadions gespeeld: het Toyotastadion in de stad Toyota, met een capaciteit van 45.000 toeschouwers, en het Nissanstadion in Yokohama met een capaciteit van 70.000 toeschouwers.

Deelname

Het Nissan-stadion
Team Confederatie Kampioenschap begint in: Aantal deelnames
Vlag van Japan Sanfrecce Hiroshima Gastland Kampioen J-League 2012 Play-off 1e
Vlag van Nieuw-Zeeland Auckland City FC OFC Winnaar OFC Champions League 2011/12 Play-off 4e (vorige: 2006, 2009, 2011)
Vlag van Egypte Al-Ahly CAF Winnaar CAF Champions League 2012 Kwartfinale 4e (vorige: 2005, 2006, 2008)
Vlag van Mexico CF Monterrey CONCACAF Winnaar CONCACAF Champions League 2011/12 Kwartfinale 2e (vorige: 2011)
Vlag van Zuid-Korea Ulsan Hyundai FC AFC Winnaar AFC Champions League 2012 Kwartfinale 1e
Vlag van Brazilië Corinthians CONMEBOL Winnaar Copa Libertadores 2012 Halve finale 2e (vorige: 2000)
Vlag van Engeland Chelsea FC UEFA Winnaar UEFA Champions League 2011/12 Halve finale 1e


Speelschema

Play-off Kwartfinale Halve finale Finale
 6 december - Yokohama                          
 Vlag van Japan Sanfrecce  1   9 december - Toyota        
 Vlag van Nieuw-Zeeland Auckland City  0      Vlag van Japan Sanfrecce  1
12 december - Toyota
   Vlag van Egypte Al-Ahly  2    
 Vlag van Brazilië Corinthians  1
     Vlag van Egypte Al-Ahly  0  
16 december - Yokohama
 Vlag van Brazilië Corinthians  1
9 december - Toyota
   Vlag van Engeland Chelsea  0
 Vlag van Zuid-Korea Ulsan Hyundai  1
13 december - Yokohama
 Vlag van Mexico CF Monterrey  3    
 Vlag van Mexico CF Monterrey  1
Vijfde plaats Derde plaats
     Vlag van Engeland Chelsea  3  
12 december - Toyota 16 december - Yokohama
 Vlag van Zuid-Korea Ulsan Hyundai  2  Vlag van Egypte Al-Ahly  0
 Vlag van Japan Sanfrecce  3  Vlag van Mexico CF Monterrey  2

Wedstrijden

Play-off voor kwartfinale

6 december 2012
19:45 (UTC+9)
 Sanfrecce Hiroshima Vlag van Japan 1 – 0 Vlag van Nieuw-Zeeland Auckland City FC Nissan-stadion, Yokohama
Toeschouwers: 25.174
Scheidsrechter: Djamel Haimoudi Vlag van Algerije
Aoyama Goal 66' Verslag

Voor de wedstrijd werd een minuut stilte gehouden ter herdenking aan de Nederlandse grensrechter Richard Nieuwenhuizen, die stierf bij een gewelddadig incident bij een jeugdwedstrijd vier dagen daarvoor.[1]

Kwartfinales

9 december 2012
16:00 (UTC+9)
 Ulsan Hyundai FC Vlag van Zuid-Korea 1 – 3 Vlag van Mexico CF Monterrey Toyota Stadion, Toyota
Toeschouwers: 20.353
Scheidsrechter: Cüneyt Çakır Vlag van Turkije
Lee Keun-Ho Goal 88' Verslag Goal 9' Corona
Goal 77', Goal 84' Delgado
9 december 2012
19:30 (UTC+9)
 Sanfrecce Hiroshima Vlag van Japan 1 – 2 Vlag van Egypte Al-Ahly Toyota Stadion, Toyota
Toeschouwers: 27.314
Scheidsrechter: Carlos Vera Vlag van Ecuador
Satō Goal 32' Verslag Goal 15' Hamdy
Goal 57' Aboutrika

Wedstrijd om vijfde plaats

12 december 2012
16:30 (UTC+9)
 Ulsan Hyundai FC Vlag van Zuid-Korea 2 – 3 Vlag van Japan Sanfrecce Hiroshima Toyota Stadion, Toyota
Toeschouwers: 17.581
Scheidsrechter: Nawaf Shukralla Vlag van Bahrein
Mizumoto Goal 17' (e.d.)
Lee Yong Goal 90+5' 		Verslag Goal 35' Yamagishi
Goal 56', Goal 72' Satō

Halve finales

12 december 2012
19:30 (UTC+9)
 Al-Ahly Vlag van Egypte 0 – 1 Vlag van Brazilië Corinthians Toyota Stadion, Toyota
Toeschouwers: 31.417
Scheidsrechter: Marco Rodríguez Vlag van Mexico
Verslag Goal 30' Guerrero
13 december 2012
19:30 (UTC+9)
 CF Monterrey Vlag van Mexico 1 – 3 Vlag van Engeland Chelsea FC Nissan-stadion, Yokohama
Toeschouwers: 36.648
Scheidsrechter: Carlos Vera Vlag van Ecuador
De Nigris Goal 90+1' Verslag Goal 17' Mata
Goal 46' Torres
Goal 48' (e.d.) Chávez

Troostfinale

16 december 2012
16:30 (UTC+9)
 Al-Ahly Vlag van Egypte 0 – 2 Vlag van Mexico CF Monterrey Nissan-stadion, Yokohama
Toeschouwers: 56.301
Scheidsrechter: Peter O'Leary Vlag van Nieuw-Zeeland
Verslag Goal 3' Corona
Goal 66' Delgado

Finale

16 december 2012
19:30 (UTC+9)
 Corinthians Vlag van Brazilië 1 – 0 Vlag van Engeland Chelsea FC Nissan-stadion, Yokohama
Toeschouwers: 68.275
Scheidsrechter: Cüneyt Çakır (Turkije)
Guerrero Goal 69' Verslag
Corinthians
Chelsea
Corinthians:
GK 12 Vlag van Brazilië Cássio
RB 2 Vlag van Brazilië Alessandro Aanvoerder
CB 3 Vlag van Brazilië Chicão
CB 13 Vlag van Brazilië Paulo André
LB 6 Vlag van Brazilië Fábio Santos
CM 5 Vlag van Brazilië Ralf
CM 8 Vlag van Brazilië Paulinho
AM 20 Vlag van Brazilië Danilo
RW 11 Vlag van Qatar Emerson 90+1'
CF 9 Vlag van Peru José Paolo Guerrero 87'
LW 23 Vlag van Brazilië Jorge Henrique Kreeg geel 56'
Wisselspelers:
FW 7 Vlag van Argentinië Juan Manuel Martínez 87'
DF 4 Vlag van Brazilië Wallace 90+1'
Coach:
Vlag van Brazilië Tite
Chelsea FC:
GK 1 Vlag van Tsjechië Petr Čech
RB 2 Vlag van Servië Branislav Ivanović 83'
CB 24 Vlag van Engeland Gary Cahill Weggestuurd 90'
CB 4 Vlag van Brazilië David Luiz Kreeg geel 72'
LB 3 Vlag van Engeland Ashley Cole
DM 7 Vlag van Brazilië Ramires
DM 8 Vlag van Engeland Frank Lampard
AM 10 Vlag van Spanje Juan Mata
RW 13 Vlag van Nigeria Victor Moses 73'
CF 9 Vlag van Spanje Fernando Torres
LW 17 Vlag van België Eden Hazard 87'
Wisselspelers:
MF 11 Vlag van Brazilië Oscar 73'
DF 28 Vlag van Spanje César Azpilicueta 83'
DF 21 Vlag van Duitsland Marko Marin 87'
Coach:
Vlag van Spanje Rafael Benítez
Winnaar WK voetbal voor clubs 2006

Vlag van Brazilië
Corinthians
2e titel
(2e keer wereldkampioen)