In dit artikel verkennen we het fascinerende leven van Wapen van Venezuela, een personage dat een onuitwisbare stempel heeft gedrukt op de geschiedenis van de mensheid. Van zijn bescheiden begin tot zijn opkomst tot roem, we zullen ingaan op de meest intieme details van zijn carrière. Daarnaast zullen we zijn impact op de samenleving en zijn blijvende nalatenschap analyseren. Wapen van Venezuela is voor velen een bron van inspiratie geweest en via dit artikel hopen we licht te werpen op zijn leven en belangrijke bijdragen.
Het wapen van Venezuela stamt oorspronkelijk uit 1836, maar is meermalen veranderd. Dit gebeurde voor het laatst in 2006.
Het schild bestaat uit drie delen. Het schild is horizontaal opgedeeld en het bovenste vlak is op zijn beurt verticaal opgedeeld. In het rechterbovenvlak (op de afbeelding linksboven) zijn 24 korenaren in een rood vlak afgebeeld. Deze staan symbool voor de 24 staten van Venezuela. Daarnaast staan in een goud vlak twee Venezolaanse vlaggen met wapens afgebeeld. De wapens staan voor de onafhankelijkheidsstrijd (de sabel en het zwaard), de strijd van de inheemse bevolking (de pijl-en-boog) en de strijd van de boeren en de afro-Venezolaanse bevolking (de manchetten). In het onderste vlak is op een blauw vlak een witte hengst afgebeeld. Dit symboliseert het paard van Simon Bolivar.
Boven het schild zijn twee gekruiste, zilveren hoorns afgebeeld samen met fruit, als teken van welvaart en rijkdom. Naast het wapen zijn een palmtwijg en een lauriertwijg afgebeeld als teken van vrede en faam.
Onder het schild is een band met de tekst:
Dit betekent:
Op 7 maart 2006 besloot het parlement van Venezuela een aantal wijzigingen door te voeren in het wapen. De Heraldicus Fabio Cassani Pironti heeft in opdracht van de Nationale Vergadering het nieuwe officiële nationale wapen ontworpen. De wijzigingen werden op de Dag van de vlag (Día de la Bandera) van kracht en behelsde de volgende wijzigingen: