In dit artikel duiken we in de fascinerende wereld van Wapen van Laren (Noord-Holland) en onderzoeken we de oorsprong, toepassingen en relevantie ervan in de huidige context. Vanaf de ontdekking tot de innovatieve manieren om het te gebruiken, heeft Wapen van Laren (Noord-Holland) de interesse gewekt van talloze experts en fans, wat aanleiding gaf tot debatten en reflecties over de impact ervan op de samenleving. Langs deze lijnen zullen we de verschillende perspectieven die rond Wapen van Laren (Noord-Holland) bestaan, in detail analyseren, evenals de mogelijke implicaties die dit fenomeen kan hebben op ons dagelijks leven. Bereid je voor om jezelf onder te dompelen in een ontdekkingsreis die verrassende aspecten van Wapen van Laren (Noord-Holland) zal onthullen en je uitnodigt om na te denken over het belang ervan in de hedendaagse wereld.
Het wapen van Laren werd in 1817 aan de Noord-Hollandse gemeente Laren toegekend. Omdat er geen gemeentelijke fusies zijn geweest en er ook geen andere wijzigingen aan het wapen hebben plaatsgevonden, is het tot op heden in ongewijzigde vorm in gebruik. Waar de oorsprong van het wapen ligt, is onbekend.
De blazoenering van het wapen luidt als volgt:
Het wapen is in de rijkskleuren uitgevoerd: een blauw schild met daarop een gouden S. Het wapen heeft geen schildhouder en ook geen kroon.
In 1423 kregen Hilversum en Laren elk van Gooiland een eigen schepenbank. Het oudst bekende zegel van Laren stamt uit 1525, wat erop staat is niet te achterhalen. In De Nederlandsche stad- en dorpbeschrijver uit 1793 wordt geschreven dat het wapen zilver (het schild) en rood (de S) zou zijn. Het wordt aldaar omschreven als een warrekram: een plank met spijkers om ruwe wol te ontwarren. In 1806 werd er gezegeld met een zegel dat een omgekeerde S op een gekroond schild vertoonde. Dit zegel diende als voorbeeld voor het wapen dat op 22 oktober 1817 door de Hoge Raad van Adel aan de gemeente Laren werd toegekend. Het zegel was de basis voor het nieuwe wapen, waardoor er geen kleuren bekend van waren.
In de 20e eeuw is er twee maal een poging gedaan om het wapen te wijzigen. De eerste poging werd in 1929 gedaan en de tweede in 1970.
De herkomst is niet bekend. Omdat het om een S gaat en verder niks, zijn er legio verklaringen en speculaties ontstaan. Hieronder een aantal verklaringen:
Het wapen is in ieder geval niet afgeleid van de wapens van de landheren van Laren, dat waren onder anderen de graven van Holland. De rechten voor het hebben van een schepenbank werden verleend door Jan van Beieren, hij had geen S of L in zijn wapen. Ook de baljuws hadden geen van allen een wapen met daarin een van die twee letters.
Volgens vlaggenkundige Klaes Sierksma is het wapen ontworpen door de gemeentesecretaris Van der Schaal.[3] In de jaren 1970 zou Sierksma aangegeven hebben dat het wapen gebaseerd is op een "L". Armen in de gemeente Laren moesten rond 1772 een witte band met een rode L op hun arm dragen. In andere gemeenten was dat doorgaans het gemeentewapen, waardoor Sierksma concludeerde dat de L het wapen moest zijn.
Volgens de lokale politicus en historicus Ernst Wortel is het een verbindingsstuk van een ploeg met het paard: de zogenaamde ploeges. Hij verklaarde het als een symbool voor de agrarische sector, gelijk aan wapens van omliggende gemeenten.
Andere steden en gemeenten met vergelijkbare wapens liggen in Duitsland. Het kan gaan om steden met een omgekeerde dan wel een normale S. Het wapen van Freienohl toonde vroeger twee vissen alsof ze samen een haak vormden.
Referenties