Vuurtoren van Vinga

In de wereld van vandaag is Vuurtoren van Vinga een relevant onderwerp geworden voor een breed spectrum van de samenleving. Sinds zijn verschijning heeft Vuurtoren van Vinga op verschillende gebieden een grote impact gehad, waardoor discussies, debatten en tegenstrijdige meningen zijn voortgekomen. De invloed ervan heeft de grenzen overschreden en heeft de belangstelling gewekt van deskundigen op dit gebied, maar ook van de bevolking in het algemeen. Gezien de relevantie ervan is het belangrijk om alle aspecten die verband houden met Vuurtoren van Vinga gedetailleerd en objectief te analyseren, en de implicaties, gevolgen en mogelijke oplossingen ervan te begrijpen. In dit artikel zullen we het fenomeen Vuurtoren van Vinga grondig onderzoeken, vanaf de oorsprong tot de huidige situatie, met als doel een compleet en verrijkend perspectief te bieden op dit onderwerp van mondiaal belang.

Vuurtoren van Vinga
Vuurtoren van Vinga
Plaats Vinga
Coördinaten 57° 38′ NB, 11° 36′ OL
BA C0565
NGA 1020
Bouwwerk
Hoogte 29 m
Vorm vierkant
Kleur grijs graniet
Bouwmateriaal graniet
Uitrusting
Lichthoogte 46 m boven zeeniveau
Nominale dracht 25 zeemijl
Bemand nee
Vuurtoren van Vinga (Västra Götaland)
Vuurtoren van Vinga
Portaal  Portaalicoon   Maritiem

De Vuurtoren van Vinga (Zweeds: Vinga fyr) is een vuurtoren op het eiland Vinga voor de kust van de stad Göteborg in Zweden en behoort tot de gemeente Göteborg in de provincie Västra Götalands län. De vuurtoren staat aan de oostzijde van het Kattegat op het eiland met ten westen aan de overzijde van het water de plaats Skagen op het Deense eiland Vendsyssel-Thy.

De vuurtoren is een bekende vuurtoren in Zweden en een symbool van de stad Göteborg. Het eiland met de vuurtoren is een toeristische attractie en in de zomer worden er rondleidingen op het eiland gegeven.

Op het eiland staat er ook een rood piramidevormig dagmerk uit 1857 (een kaap) en een uitkijktoren (de oudste vuurtoren) met een grijze romp en een rood bovendeel.

Geschiedenis

In 1841 werd op het eiland de eerste vuurtoren gebouwd en had als eerste Zweedse een lens.

In 1854 bouwde men een tweede vuurtoren op het eiland na klachten dat over een lange afstand het onduidelijk was welke vuurtoren ze zagen, de vuurtoren van Vinga of de vuurtoren van Skagen. De vlam van de toren brandde op koolzaadolie.

In de jaren 1880 ontstond er de behoefte aan een betere en hogere vuurtoren. Deze derde toren werd gebouwd in 1890 en het vuur brandde op paraffine. De oudste vuurtoren werd omgebouwd tot een uitzichttoren en de tweede vuurtoren werd afgebroken.

In 1948 werd de vuurtoren geëlektrificeerd en in 1974 geautomatiseerd. Hij wordt op afstand bediend door de Zweedse Zeedienst. Deze dienst wilde de vuurtoren in 2007 deactiveren omdat de commerciële scheepvaart het niet meer nodig heeft, maar op die plannen volgde een hevig protest en de toren is nog steeds actief.

Zie de categorie Vinga light station van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.