In de wereld van vandaag heeft Vorstendom Jersika een grote betekenis gekregen in verschillende aspecten van het dagelijks leven. Zowel op persoonlijk als professioneel vlak heeft Vorstendom Jersika een belangrijke stempel gedrukt en debatten en reflecties gegenereerd over zijn impact op de samenleving. Vanaf het begin tot de dag van vandaag is Vorstendom Jersika een interessant onderwerp geworden dat nieuwsgierigheid en verwondering opwekt. In dit artikel zullen we de verschillende dimensies van Vorstendom Jersika onderzoeken en de invloed ervan in verschillende contexten analyseren, waardoor we een compleet overzicht krijgen van dit actuele onderwerp.
Jersika | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Kaart | |||||
![]() | |||||
Variabele omvang van het vorstendom in de 12e-13e eeuw | |||||
Algemene gegevens | |||||
Hoofdstad | Jersika | ||||
Talen | Oud-Letgaals | ||||
Religie(s) | Oosters-orthodox, Heidendom | ||||
Regering | |||||
Regeringsvorm | Vorstendom | ||||
Staatshoofd | koning |
Jersika (Latijn: Gerzika, terra Lettia; Duits: Gerzika, Zargrad; Russisch: Ерсика, Герцике, Gertsike) was een vroegmiddeleeuws vorstendom in het oosten van het huidige Letland. De hoofdstad was gelegen op een walburcht 165 km ten zuidoosten van Riga. In het noorden grensde het aan het eveneens Letgaalse vorstendom Tālava.
Jersika werd in de 10e eeuw gesticht als een voorpost van het vorstendom Polotsk op de oude handelsroute van de Varjagen naar de Grieken. Het werd geregeerd door oosters-orthodoxe vorsten.
In 1209 werd Visvaldis, de vorst van Jersika, militair verslagen door bisschop Albert van Riga en de Orde van de Zwaardbroeders, waarbij zijn Litouwse vrouw gevangengenomen werd. Hij werd gedwongen zijn koninkrijk aan Albert te schenken, waarna hij een deel ervan als leengoed van het Bisdom Riga terug kreeg. De oorkonde van Visvaldis is het oudste van dergelijke documenten dat in Letland bewaard is gebleven. In deze oorkonde wordt Visvaldis "koning van Jersika" ("Vissewalde, rex de Gercike", in een ander document ook "Wiscewolodus rex de Berzika") genoemd.[1]
In 1211 werd het deel van Jersika dat bekendstond als "Lettia" ("terra, quae dicitur Lettia") verdeeld tussen het bisdom Riga en de Orde van de Zwaardbroeders.[2]
Na de dood van Visvaldis in 1239 werd zijn leen aan de Lijflandse Orde gegeven. Dit werd echter betwist door de heersers van Litouwen en Novgorod, die meermaals poogden het grondgebied te veroveren.