Vader en Zoon (beeldenpaar)

In dit artikel gaan we Vader en Zoon (beeldenpaar) en al zijn relevante aspecten diepgaand analyseren. Vader en Zoon (beeldenpaar) is tegenwoordig een onderwerp van groot belang, omdat het een aanzienlijke impact heeft op de samenleving, de economie, de cultuur en vele andere gebieden. Door de jaren heen heeft Vader en Zoon (beeldenpaar) voor voortdurend debat gezorgd en een groeiende belangstelling in verschillende sectoren aangewakkerd. In dit opzicht is het van cruciaal belang om de aard en reikwijdte van Vader en Zoon (beeldenpaar) volledig te begrijpen, evenals de implicaties ervan op de korte en lange termijn. Daarom wil dit artikel een alomvattend en gedetailleerd beeld geven van Vader en Zoon (beeldenpaar), met als doel de kennis te verrijken en een constructief debat rond dit onderwerp van mondiaal belang te bevorderen.

Vader en Zoon
Kunstenaar Stuart Robles de Medina
Jaar 1977
Huidige locatie Dr. Samuel Kafiluddistraat, Paramaribo
Materiaal brons
Detailkaart
Vader en Zoon (Paramaribo)
Vader en Zoon
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur
Suriname

Vader en Zoon is een beeldenpaar aan de Dr. Samuel Kafiluddistraat in Paramaribo in Suriname. Het staat voor het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur.[1]

Het werd gemaakt door Stuart Robles de Medina en symboliseert de overdracht van kennis van vader op zoon. Hij won er de eerste prijs mee in een prijsvraag die door Sticusa was uitgeschreven.[1] De juryleden, Wim Bos Verschuur en Alphons Maynard (beide kunstenaar), H. Mitrasing (architect) en André Loor (historicus), kozen zijn inzending uit zestien kunstwerken van negen kunstenaars.[2]

Het beeld werd op 23 november 1977 onthuld ter gelegenheid van het 25-jarige jubileum van Sticusa. De onthulling gebeurde in de Surinaamse ambassade in Den Haag door middel van de overhandiging door de voorzitter van Sticusa P.J. Verdam aan de Surinaamse ambassadeur Wim van Eer.[3]

De Stichting Culturele Samenwerking (Sticusa) begon met haar werk in 1948 en was actief in Suriname, Indonesië en de Nederlandse Antillen. Het doel was om op cultureel gebied de onderlinge samenwerking te bevorderen. In Suriname was er nauwe samenwerking met het Cultureel Centrum Suriname.[3]

Zie ook