In dit artikel wordt de kwestie van Uto-Azteekse talen behandeld, die vandaag de dag een zeer relevant onderwerp is geworden. Sinds enkele jaren heeft Uto-Azteekse talen op verschillende gebieden grote belangstelling gewekt en is het onderwerp van debat, analyse en reflectie door experts en wetenschappers. De invloed en impact ervan op de huidige samenleving heeft ertoe geleid dat er op verschillende gebieden talloze studies, onderzoeken en projecten aan deze ziekte zijn gewijd, waarbij wordt geprobeerd de vele facetten en effecten ervan te begrijpen. Daarom is dit artikel bedoeld om de verschillende dimensies rond Uto-Azteekse talen te verkennen en erin te duiken, om een brede en complete visie te bieden op dit onderwerp dat vandaag de dag zo relevant is.
De Uto-Azteekse talen zijn een indiaanse taalfamilie. Ze worden gesproken van het Mid-Westen van de Verenigde Staten tot El Salvador. De familie komt aan zijn naam door de Ute uit Utah en de Azteken uit Mexico, naast de Shoshone en Comanche de bekendste volken die een Uto-Azteekse taal spreken.
De Uto-Azteekse taalfamilie wordt sinds het begin van de twintigste eeuw door taalkundigen aanvaard. Over de indeling in subfamilies bestaat nog geen algemene overeenstemming. Volgens Benjamin Lee Whorf vormen de Uto-Azteekse talen samen met de Kiowa-Tanotalen de Azteeks-Tanotalen en Joseph Greenberg heeft de Uto-Azteekse talen samen met vrijwel alle inheemse talen van Amerika ingedeeld bij de Amerindische talen. Beide hypotheses worden echter door de linguïstische gemeenschap verworpen.
De talen van de Uto-Azteekse taalfamilie zijn agglutinerend, en kennen daardoor vaak bijzonder lange woorden.