Trojaanse vrouwen

In het artikel Trojaanse vrouwen zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met dit onderwerp, van de oorsprong tot de relevantie ervan vandaag de dag. We zullen analyseren hoe Trojaanse vrouwen de samenleving heeft beïnvloed en hoe deze in de loop van de tijd is geëvolueerd. Daarnaast zullen we de verschillende perspectieven en meningen onderzoeken die rond Trojaanse vrouwen bestaan, waardoor een compleet en evenwichtig overzicht van dit onderwerp ontstaat. In het hele artikel zullen we dieper ingaan op specifieke aspecten die het belang en de impact van Trojaanse vrouwen op verschillende gebieden zullen helpen begrijpen. Door middel van een kritische en reflectieve benadering willen we onze lezers een complete en verrijkende visie op Trojaanse vrouwen bieden.

Trojaanse vrouwen
Attische tragedie
Gravure van de moord op Astianax
Gravure van de moord op Astianax
Auteur Euripides
Originele titel Τρωιαδες, Troades
Originele taal Oudgrieks
Eerste opvoering 415 v.Chr.
Setting Milos
Personen

Trojaanse vrouwen (Oudgrieks Τρῳάδες, Lat. Troades) is een tragedie van de oud-Griekse toneelschrijver Euripides. Het werk werd opgevoerd in 415 v.Chr.[1] en verwijst via de mythische Trojaanse Oorlog naar het beleg van Melos en de gruwelen na de val van Melos (het eiland Milos).

Inhoud

Dramatis personae

zonder tekst:

  • Astyanax, zoontje van Hektor en Andromachè

Synopsis

Het koor wordt gevormd door Trojaanse vrouwen die aan de wallen van het brandende Troje huiverend hun noodlot afwachten. Het stuk bestaat uit een reeks taferelen die een vooruitblik geven op de duistere toekomst van Hekabè, Kassandra, Polyxena en Andromache. Het stuk is een felle aanklacht tegen de gruwelen van de oorlog.

Bespreking

Trojaanse vrouwen is Euripides' literaire antwoord op de wreedheid en de blinde, imperialistische vernietigingsdrang van zijn vaderstad Athene tijdens de Peloponnesische Oorlog. Na een korte periode van wapenstilstand was in 416 v.Chr. de strijd in alle hevigheid weer opgelaaid na de inname van het eiland Melos door de Atheners.

Euripides schreef Trojaanse vrouwen een jaar na de afslachting en onderwerping van de bewoners van Melos. De tragedie voltrekt zich tegen de achtergrond van de mythische Trojaanse Oorlog, maar voor elke Griek was de verwijzing naar de actuele politiek zonder meer duidelijk. Het stuk is in de eerste plaats het verhaal van de vernietigende werking van de oorlog, een relaas over rouw en afscheid, maar het is ook een stuk over schuld en verantwoordelijkheid en over de relativiteit van winst en verlies.

Het thema van de Trojaanse vrouwen keert ook nog terug in andere stukken van Euripides:

  • In de Hekabè rouwt de koningin van Troje om haar dochter Polyxena en haar zoon Polydoros.
  • De Andromache verhaalt over de lotgevallen van Andromache, weduwe van Hektor, die als oorlogsbuit "gehuwd" is met Neoptolemos, de zoon van Achilles.

Trivia

  • Euripides' Trojaanse vrouwen was in 2004 eindexamenonderwerp voor het vak Grieks op het vwo (gymnasium)

Nederlandse vertalingen

  • 1947 – De Trojaansen – P. Brommer
  • 1967 – De Trojaanse vrouwen – Emiel De Waele
  • 1984 – De vrouwen van Troje – Judith Herzberg (bewerking)
  • 1996 – Trojaanse vrouwen – Gerard Koolschijn
  • 1996 – Trojaanse vrouwen – Johan Boonen
  • 1996 – Trojaanse vrouwen – Willy Courteaux en Bart Claes
  • 1997 – Trojaanse vrouwen – Herman Altena
  • 2003 – Trojaanse vrouwen – Theo van de Vliet
  • 2024 – Trojaanse vrouwen – Tom Withaar, Rina Copinga, David Lettink en Aymon Cutileiro