Vandaag wil ik het met je hebben over Tigris Lane Cemetery. Dit onderwerp is vandaag de dag van het grootste belang en relevantie, omdat het een aanzienlijke impact heeft op ons leven. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Tigris Lane Cemetery, van de oorsprong ervan tot de impact ervan op de samenleving. Daarnaast zullen we analyseren hoe Tigris Lane Cemetery in de loop van de tijd is geëvolueerd en welke implicaties dit heeft voor de toekomst. Zonder twijfel is Tigris Lane Cemetery een onderwerp dat onze aandacht en reflectie verdient, dus ik nodig iedereen uit om verder te lezen om meer over dit spannende onderwerp te ontdekken.
Tigris Lane Cemetery | ||
---|---|---|
![]() | ||
Bouwjaar | 1917 | |
Locatie | Wancourt, ![]() | |
Totaal begraven | 119 | |
Ongeïdentificeerd | 9 | |
Type | Militaire begraafplaats | |
Verantwoordelijke | Commonwealth War Graves Commission | |
Ontwerper | George Goldsmith |
Tigris Lane Cemetery is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen in de Franse gemeente Wancourt (departement Pas-de-Calais). De begraafplaats werd ontworpen door George Goldsmith en ligt aan de weg van Wancourt naar Tilloy-lès-Mofflaines op ruim 2 km ten noordwesten van het centrum van Wancourt (Église Saint-Aubode).
Ze heeft een nagenoeg vierkantig grondplan en wordt omsloten door en natuurstenen muur. De open toegang aan de straatzijde bestaat uit een trappartij met een vijftal opgaande treden met rechts aansluitend het Cross of Sacrifice op een verhoogde sokkel. De begraafplaats wordt onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission.
Er liggen 119 slachtoffers begraven waaronder 9 niet geïdentificeerde.
De begraafplaats (genoemd naar een loopgraaf) werd in mei 1917 door de Burial Officer[1] van de 14th (Light) Division aangelegd en werd opnieuw gebruikt in augustus-september 1918.
Wancourt werd na hevige strijd op 12 april 1917 door Britse troepen ingenomen. Bij het begin van het Duitse lenteoffensief in maart 1918 kwam de gemeente in vijandelijke handen maar werd op 26 augustus 1918 door het Canadian Corps heroverd.
Onder geïdentificeerde doden zijn er 78 Britten en 32 Canadezen.