Het The Fontane Sisters-thema is een thema dat in de loop van de tijd de interesse van veel mensen heeft getrokken. Sinds zijn opkomst is The Fontane Sisters het onderwerp geweest van debatten, discussies en talloze onderzoeken. De relevantie ervan strekt zich uit tot verschillende domeinen, omdat het impact heeft op de samenleving, de economie, de technologie en vele andere gebieden. The Fontane Sisters is een onderwerp dat is geëvolueerd en aangepast aan sociale en culturele veranderingen en dat altijd in de voorhoede van de publieke aandacht blijft staan. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten van The Fontane Sisters en het belang ervan in de wereld van vandaag onderzoeken.
The Fontane Sisters | ||||
---|---|---|---|---|
The Fontane Sisters in 1948. V.l.n.r. Geri, Marge en Bea.
| ||||
Achtergrondinformatie | ||||
Jaren actief | 1941 tot 1961 | |||
Oorsprong | ![]() | |||
(en) Discogs-profiel | ||||
(en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
The Fontane Sisters[1][2][3] was een Amerikaanse meidengroep uit New Milford.
Hun moeder Louise Rosse was soliste en de leidster van het St. Josephs kerkkoor in New Milford. Bea en Marge begonnen te zingen bij plaatselijke evenementen en ze deden dit zo goed, dat hun werd geadviseerd om auditie te doen in New York. Oorspronkelijk traden ze op als trio met hun broer Frank als gitarist onder de naam The Ross Trio. De groep deed auditie voor NBC en werd spoedig naar Cleveland gestuurd om te werken. Toen ze in 1944 terugkeerden naar New York, werd Frank opgeroepen voor het vervullen van zijn militaire dienstplicht en werd gedood tijdens een actie tijdens de Tweede Wereldoorlog. Geri had net de school afgemaakt en nam de plaats in van haar broer. Dus gingen ze verder als meidentrio. De zusters namen eerst samen op als The Three Sisters. Bladmuziek werd uitgegeven tijdens de late jaren 1940/vroege jaren 1950 met minstens twee van hun songs met een volledige foto van het drietal: I'm Gonna See My Baby en Pretty Kitty Blue Eyes.
De groep koos de naam Fontaine van een overgrootmoeder en besloten om de <i> te verwijderen. The Fontane Sisters werkten aan niet-gesponsorde programma's voor NBC, ontmoetten en werkten spoedig met Perry Como, nadat deze bij de zender kwam. Ze stonden te popelen voor een kans om op te treden in Como's show, hetgeen betekende dat ze korter bij huis waren. Ze begonnen in de zomer van 1948 en werden ontvangen in zijn radio- en televisieshow, bekend als The Chesterfield Supper Club en later als The Perry Como Show (1950-1954). Het trio trad ook op tijdens Chesterfield Sound Off Time toen het programma opkwam vanuit New York. Hoe dan ook, de tv-show duurde slechts een seizoen.
In 1949 tekenden ze bij RCA Victor en traden bij diverse opnamen op als backup van Como. In 1951 hadden ze een bescheiden hit met The Tennessee Waltz, waarvan betere opnamen werden gemaakt door Patti Page en Les Paul & Mary Ford.
In 1954 wisselden ze naar Dot Records van Randy Wood, waar ze 18 songs hadden in de Billboard Hot 100, waarvan tien in de top 40. Op het eind van 1954 namen ze Hearts of Stone op, waarvan meer dan een miljoen exemplaren werden verkocht, goed voor een Gouden Plaat.
Marge Fontane voelde dat het trio niet wilde verder gaan met het vermoeiende werk van tournees en de omgang met de nieuwere elementen van het muziekcircuit. De zussen waren het eens dat ze geen deel wilden uitmaken van de zich ontwikkelende rock-'n-roll-scene. Ze wilden een privéleven.
In 1963 bracht Dot Records het laatste album Tip of My Fingers en de single Tips of My Fingers / Summertime Love uit van The Fontane Sisters.
Voor de volgende 40 jaar bleven The Fontane Sisters meestal uit de publiciteit. In 2004 meldde een artikel in de New York Daily News dat Geri Fontane Latchford royalty's had ontvangen, verdiend door haar moeder en twee tantes. In 2001 bracht RCA Victor de compilatie Perry Como With The Fontane Sisters uit van opnamen van de zusters en Perry Como, die veel songs bevatte van de Perry Como radio en tv-shows.
The Fontane Sisters verlieten de showbusiness rond 1961, toen de jongste zuster Geri haar dochter verwachtte, die werd genoemd naar Geri. Als volwassene droeg deze de naam Geri Fontane Latchford, naar haar vader Albert Latchford. Noch Bea noch Marge hadden kinderen en de jonge Geri was haar ouders enige kind.