Terbium

Tegenwoordig is Terbium een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van een groot aantal mensen over de hele wereld. Met de vooruitgang van technologie en sociale netwerken is de belangstelling voor Terbium toegenomen en is het een terugkerend gespreksonderwerp geworden in de huidige samenleving. Of het nu vanwege de impact ervan op het dagelijks leven, de historische relevantie of de betekenis ervan op verschillende gebieden is, Terbium is een alomtegenwoordig element in ons leven geworden. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Terbium en de invloed ervan op de wereld van vandaag onderzoeken.

Terbium
1 18
1 H 2 Periodiek systeem 13 14 15 16 17 He
2 Li Be B C N O F Ne
3 Na Mg 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Al Si P S Cl Ar
4 K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
5 Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
6 Cs Ba ↓ Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
7 Fr Ra ↓↓ Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og
 
Lanthaniden La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu
Actiniden Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr
Terbium
Terbium
Algemeen
Naam Terbium
Symbool Tb
Atoomnummer 65
Groep Scandiumgroep
Periode Periode 6
Blok F-blok
Reeks Lanthaniden
Kleur Zilverwit
Chemische eigenschappen
Atoommassa (u) 158,9253
Elektronenconfiguratie 4f9 6s2
Oxidatietoestanden +3
Elektronegativiteit (Pauling) 1,2
Atoomstraal (pm) 177
1e ionisatiepotentiaal (kJ·mol−1) 565,77
2e ionisatiepotentiaal (kJ·mol−1) 1111,52
3e ionisatiepotentiaal (kJ·mol−1) 2114,01
Fysische eigenschappen
Dichtheid (kg·m−3) 8229
Smeltpunt (K) 1630
Kookpunt (K) 3500
Aggregatietoestand Vast
Smeltwarmte (kJ·mol−1) 16,3
Verdampingswarmte (kJ·mol−1) 391
Kristalstructuur Hex
Molair volume (m3·mol−1) 19,31 · 10−6
Specifieke warmte (J·kg−1·K−1) 180
Elektrische weerstand (μΩ·cm) 116
Warmtegeleiding (W·m−1·K−1) 11,1
SI-eenheden en standaardtemperatuur en -druk worden gebruikt,
tenzij anders aangegeven
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Terbium is een scheikundig element met symbool Tb en atoomnummer 65. Het is een grijskleurig lanthanide.

Ontdekking

Terbium is in 1843 ontdekt door Carl Gustaf Mosander.[1] Deze Zweedse chemicus trof het element aan als verontreiniging in yttriumoxide. Het duurde tot ongeveer 1900 voordat Georges Urbain in staat was het element voor het eerst te isoleren met behulp van ionenuitwisseling.

De naam "terbium" is afgeleid van de plaatsnaam Ytterby in Zweden.

Toepassingen

Terbium wordt slechts beperkt gebruikt. Enkele industriële toepassingen zijn:

Opmerkelijke eigenschappen

Terbium is een buigzaam en makkelijk te vervormen metaal dat vergeleken met de meeste andere lanthaniden redelijk bestendig is tegen lucht. Er zijn twee kristalstructuren bekend waarbij het overgangspunt bij 1562 K ligt.

Verschijning

In de natuur komt terbium niet voor als vrij element, maar het komt in lage concentraties (tot 0,03%) voor in meerdere mineralen waarin ook andere lanthaniden worden aangetroffen zoals gadoliniet, ceriet, monaziet en bastnäsiet. De mineralen xenotiem en euxeniet bevatten soms tot wel 1% terbium.[1]

De meest toegepaste isolatiemethode is reductie van terbiumfluoride of -chloride met calcium.

Isotopen

Zie Isotopen van terbium voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Stabielste isotopen
Iso RA (%) Halveringstijd VV VE (MeV) VP
157Tb syn 71 j EV 1,363 157Gd
158Tb syn 180 j β− 1,220 158Dy
159Tb 100 stabiel met 94 neutronen

159Tb is het enige stabiele isotoop. Er zijn 33 radioactieve terbiumisotopen bekend. 158Tb heeft daarvan met 180 jaar de langste halveringstijd. Het grootste deel van deze radionucliden heeft halveringstijden van minder dan enkele seconden.

Toxicologie en veiligheid

Over de eventueel schadelijke gevolgen van terbium is nog weinig bekend. Het is te verwachten dat het vergelijkbaar is met andere lanthaniden.

Zie de categorie Terbium van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.