Temporomandibulaire disfunctie

In de wereld van vandaag is Temporomandibulaire disfunctie een onderwerp dat grote relevantie heeft gekregen en de aandacht heeft getrokken van verschillende sectoren van de samenleving. Sinds zijn verschijning heeft Temporomandibulaire disfunctie een voor en na gemarkeerd in de manier waarop we met elkaar omgaan, leven en de wereld om ons heen waarnemen. In de loop van de tijd is Temporomandibulaire disfunctie een onderwerp van debat en discussie op verschillende gebieden geworden, waardoor tegenstrijdige meningen zijn voortgekomen en acties zijn uitgezet die de levens van mensen hebben beïnvloed. Daarom is het van cruciaal belang om de impact die var1 op ons leven heeft gehad, en op de ontwikkeling van de samenleving als geheel, diepgaand te analyseren en te begrijpen. In dit artikel zullen we enkele facetten van Temporomandibulaire disfunctie en de invloed ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven onderzoeken, om zo een breder en uitgebreider beeld te geven van dit uiterst belangrijke onderwerp.

Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Temporomandibulaire disfunctie
Articulus temporomandibularis
Articulus temporomandibularis
Coderingen
ICD-10
ICD-9 		K07.6
524.60
DiseasesDB 12934
MedlinePlus 001227
eMedicine neuro/366
radio/679 emerg/569
MeSH D013706
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Temporomandibulaire disfunctie (TMD), ook wel genoemd craniomandibulaire disfunctie (CMD), is een term uit de tandheelkunde en betekent het disfunctioneren van het kaakcomplex.

Symptomen

Meest voorkomende symptomen zijn[1]:

  • Kaakpijn: al dan niet tijdens kauwen, openen of sluiten van de mond;
  • Oorpijn of druk thv het oor;
  • Tandpijn zonder onderliggend tandprobleem;
  • Hoofd- en nekpijn;
  • Stramheid in de kauwspieren ('s ochtends of 's avonds);
  • Tinnitus.

Oorzaak

Volgens de huidige inzichten bestaat er niet een enkele oorzaak voor het ontstaan of het in stand blijven van TMD, maar is er vaak sprake van een combinatie van factoren, zoals:

  • verkeerde mondgewoonten, bijvoorbeeld klemmen of knarsen (bruxisme);
  • trauma, bijvoorbeeld na een klap of stoot;
  • verschuiving van de discus ten opzichte van het kaakkopje (condylar displacement);
  • verstoorde spieractiviteit;
  • psychische stress en persoonskenmerken;
  • verstoorde occlusie; aan de rol van een verstoorde occlusie bij het ontstaan van TMD wordt geen of weinig waarde toegekend.

Vormen

Waar gewoonlijk gesproken wordt over kaakklachten, moet onderscheid worden gemaakt tussen:

  • artrogene vormen;
  • myogene vormen;
  • combinaties van artrogene en myogene vormen.

Bij myogene vormen van TMD zijn er problemen met de kauwspieren. Vaak gaat het hierbij om de kauwspier op de slaap (musculus temporalis) of de kauwspier aan de kaakhoek (musculus masseter). Mogelijke therapie kan zijn bewegingstherapie, oro-myofunctionele therapie(OMFT) of relaxatietherapie. Ook het 's nachts dragen van een opbeetplaat kan in bepaalde gevallen de klachten verhelpen.

De artrogene vormen van TMD hebben betrekking op het kaakgewricht. Deze situeren zich ter hoogte van het kaakkopje (condylus), van de gewrichtsschijf (discus articularis) of van de ligamenten.