Tara Moore

Tara Moore
Wimbledon 2018, kwalificatie
Persoonlijke informatie
Nationaliteit	Verenigd Koninkrijk
Geboorteplaats	Hongkong
Geboortedatum	6 augustus 1992
Woonplaats	Londen, Engeland
Lengte	1,63 m
Gewicht	65 kg
Profdebuut	2010
Slaghand	rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld	587.440 US dollar
Coach	Chris Sordyl, Tony Lekic
Profiel	(en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans	374–315
Titels	0 WTA, 9 ITF
Hoogste positie	145e (8 mei 2017)
Grandslamresultaten
Wimbledon	2e ronde (2016)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans	259–213
Titels	0 WTA, 17 ITF
Hoogste positie	77e (11 juli 2022)
Grandslamresultaten
Roland Garros	2e ronde (2022)
Wimbledon	1e ronde (2012–2014, 2016, 2021)
US Open	1e ronde (2021)
Laatst bijgewerkt op: 11 juli 2022
Portaal    Tennis

Tara Shanice Moore (Hongkong, 6 augustus 1992) is een tennisspeelster uit Engeland. Zij begon op zevenjarige leeftijd met tennis. Haar favoriete ondergrond is gras. Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand.

Moore debuteerde in 2006 op het ITF-toernooi van Guayaquil (Ecuador). Zij stond in 2008 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Frinton (Engeland) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Duitse Mona Barthel te verslaan. Tot op heden^{(mei 2022)} won zij negen ITF-titels, de meest recente in 2018 in Sharm-el-Sheikh (Egypte).

In 2012 speelde Moore voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Birmingham. Zij bereikte er de tweede ronde. Haar beste resultaat op de WTA-toernooien is het bereiken van de kwartfinale, op het toernooi van Nottingham 2016. Datzelfde jaar bereikte zij op Wimbledon de tweede ronde, door de Belgische Alison Van Uytvanck te verslaan.

Moore debuteerde in 2006 op het ITF-toernooi van Guayaquil (Ecuador), samen met de Ecuadoraanse Sofia Ayala. Zij stond in 2008 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Sunderland (Engeland), samen met landgenote Katharina Brown – zij verloren van het Nederlandse duo Daniëlle Harmsen en Kim Kilsdonk. In 2010 veroverde Moore haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Wrexham (Wales), samen met landgenote Francesca Stephenson, door het duo Emma Laine en Sania Mirza te verslaan. Tot op heden^{(mei 2022)} won zij zeventien ITF-titels, de meest recente in 2022 in Traralgon (Australië).

In 2012 speelde Moore voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Birmingham, samen met landgenote Melanie South. Zij stond in 2016 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Rio de Janeiro, samen met de Zwitserse Conny Perrin – zij verloren van het koppel Verónica Cepede Royg en María Irigoyen.

Moore heeft enkele keren deelgenomen aan Wimbledon, maar kwam nog nooit voorbij de eerste ronde – zij speelde daarbij samen met Melanie South in 2012 en 2013, met Johanna Konta in 2014, met Conny Perrin in 2016 en met Eden Silva in 2021.

In 2022 bereikte zij de finale van het WTA-toernooi van Bogota, samen met de Amerikaanse Emina Bektas – daarmee kwam zij binnen op de top 100 van de wereld­rang­lijst.

In 2014 maakte Moore deel uit van het Britse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 1–1.

Positie per einde seizoen:

geen

nr.	finale	toernooi	ondergrond	partner	tegenstandsters	score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1.	2016-02-20	WTA Rio de Janeiro	hardcourt	Conny Perrin	Verónica Cepede María Irigoyen	1-6, 6-7	details
2.	2022-04-09	WTA Bogota	gravel	Emina Bektas	Astra Sharma Aldila Sutjiadi	6-4, 4-6,	details

toernooi	2013	2014		2016
Australian Open	–	–		–
Roland Garros	–	–		–
Wimbledon	1R	1R		2R
US Open	–	–		–

toernooi	2012	2013	2014		2016		2021	2022
Australian Open	–	–	–		–		–	–
Roland Garros	–	–	–		–		–	2R
Wimbledon	1R	1R	1R		1R		1R	–
US Open	–	–	–		–		1R

Commons heeft media­bestanden in de categorie Tara Moore.

• (en) Profiel van Tara Moore op de website van de WTA
• (en) Profiel van Tara Moore op de website van de ITF
• (en) Profiel van Tara Moore op de website van de Billie Jean King Cup
• (en) Profiel van Tara Moore op de website van Wimbledon