In het artikel van vandaag zullen we het hebben over Symfonisch gedicht, een onderwerp dat in de loop van de tijd de aandacht van veel mensen heeft getrokken. Symfonisch gedicht is een concept dat aanleiding heeft gegeven tot debat en discussie op verschillende gebieden, van het persoonlijke tot het professionele niveau. Sinds zijn verschijning heeft Symfonisch gedicht de interesse gewekt van onderzoekers, experts en nieuwsgierige mensen die de betekenis ervan en de impact ervan op de samenleving verder willen begrijpen. Door de geschiedenis heen heeft Symfonisch gedicht aangetoond dat het de manier waarop mensen denken en handelen kan beïnvloeden, en in dit artikel zullen we enkele redenen onderzoeken achter de relevantie en voortdurende aanwezigheid ervan in ons leven.
Een symfonisch gedicht is een muzikaal werk voor orkest, waarbij de componist een buitenmuzikaal thema met muzikale middelen beschrijft. Dat thema kan bijvoorbeeld een (deel van een) sage of legende zijn, een schilderij of een landschap. Deze vorm van programmamuziek speelt een belangrijke rol in de romantische muziek in de 19e eeuw. Ook voor het ontstaan van de nationalistische school in de muziek is het symfonisch gedicht van belang geweest.
Franz Liszt, die er dertien schreef, geldt als uitvinder van het genre en in elk geval als de naamgever van de sinfonische Dichtung, die in het Duits ook Tondichtung heet. De laatste term had de voorkeur van Richard Strauss, eveneens een componist waarvan een groot deel van zijn belangrijkste werken tot dit genre wordt gerekend. Met terugwerkende kracht worden ook werken van vóór Liszt als symfonisch gedicht aangeduid, bijvoorbeeld Berlioz' Roméo et Juliette, dat van de componist de genreaanduiding "symphonie dramatique" kreeg.
Een symfonisch gedicht bestaat meestal uit slechts één deel. Wanneer de compositie uit meerdere delen bestaat, spreekt men gewoonlijk van een suite in de romantische zin (dus niet in de barokke zin) van het woord. Ook spreekt men wel van een symfonische cyclus, zoals bij Smetana's Mijn vaderland.