In dit artikel zullen we het onderwerp Suzanna van Italië diepgaand onderzoeken, waarbij we de oorsprong ervan, de implicaties ervan in de hedendaagse samenleving en de relevantie ervan in de hedendaagse wereld analyseren. Door de geschiedenis heen heeft Suzanna van Italië een fundamentele rol gespeeld in de culturele, politieke en sociale evolutie van de mensheid. Vanaf het begin tot nu is Suzanna van Italië het onderwerp geweest van debat, controverse en studie door experts in verschillende disciplines. Door middel van de gedetailleerde analyse van Suzanna van Italië zullen we proberen de betekenis, de impact en het belang ervan in de huidige context te doorgronden, waardoor een uitputtende en verrijkende visie ontstaat op dit onderwerp van mondiaal belang.
Suzanna van Italië | ||
---|---|---|
ca. 937-1003 | ||
![]() | ||
Gravin-gemalin van Vlaanderen | ||
Periode | 968 - 988 | |
Voorganger | Mathilde van Saksen | |
Opvolger | Otgiva van Luxemburg | |
Koningin-gemalin van Frankrijk | ||
Periode | 996 | |
Voorganger | Adelheid van Poitiers | |
Opvolger | Bertha van Bourgondië | |
Vader | Berengarius II van Italië | |
Moeder | Willa van Toscane |
Suzanna van Italië of Rosala van Ivrea (ca. 950 - 26 januari 1003) was een dochter van Berengarius II van Italië en van Willa van Toscane. In haar jeugd was ze hofdame van keizerin Adelheid. In 968 huwde zij met graaf Arnulf II van Vlaanderen en werd de moeder van:
Na het overlijden van Arnulf hertrouwde Rosala in 988 met de Franse kroonprins Robert de Vrome, die zeker twintig jaar jonger was dan zij. Het huwelijk was tegen de zin van Robert maar overeenkomstig de wil van zijn vader Hugo Capet, wiens oog op Vlaanderen was gevallen. Zij bracht een mooie bruidsschat mee: Montreuil-sur-Mer en Ponthieu.
Na de dood van zijn vader verstootte Robert spoedig zijn echtgenote onder het voorwendsel dat ze te oud was om nog kinderen te krijgen. Hij trouwde met Bertha van Bourgondië en Rosala trok zich terug in Vlaanderen. Er ontstond een conflict tussen Vlaanderen en de koning omdat die weigerde Montreuil terug te geven, zijn enige "eigen" zeehaven. Na een periode waarin Vlaanderen de tegenstanders van de koning had gesteund, werd een compensatie overeengekomen. Rosala had een belangrijk aandeel in het bestuur van Vlaanderen en overleed in 1003. Ze werd begraven in de Sint-Pietersabdij te Gent.
Voorouders van Suzanna van Italië | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Overgrootouders |
Anscarius van Ivrea (840-902) |
Berengarius I van Friuli (854-924) |
Theobald van Arles (850-895) |
Rudolf I van Bourgondië | ||||
Grootouders |
Adalbert van Ivrea |
Boso III van Arles | ||||||
Ouders |
Berengarius II van Italië (±900–966) | |||||||
Suzanna van Italië (950-1003) |