Sprookjes van Moeder de Gans

In dit artikel zullen we het onderwerp Sprookjes van Moeder de Gans vanuit verschillende perspectieven en benaderingen onderzoeken. Sprookjes van Moeder de Gans is een breed en relevant onderwerp dat de afgelopen jaren de aandacht heeft getrokken van verschillende sectoren van de samenleving. We zullen fundamentele aspecten van Sprookjes van Moeder de Gans behandelen, waarbij we de impact ervan op verschillende gebieden en de evolutie ervan in de loop van de tijd onderzoeken. Daarnaast zullen we de verschillende standpunten analyseren die er rond Sprookjes van Moeder de Gans bestaan, evenals de implicaties die dit heeft op het dagelijks leven van mensen. Met dit artikel proberen we een compleet en actueel beeld te geven van Sprookjes van Moeder de Gans, met als doel onze lezers een diepere en verrijkende kennis over dit onderwerp te bieden.

Sprookjes van Moeder de Gans
Sprookjes van Moeder de Gans, vertaald door Jan Schenkman, boekbandontwerp door Gustaaf van de Wall Perné
Sprookjes van Moeder de Gans, vertaald door Jan Schenkman, boekbandontwerp door Gustaaf van de Wall Perné
Oorspronkelijke titel Histoires ou contes du temps passé, avec des moralités
Contes de ma mère l'Oye
Auteur(s) Charles Perrault
Land Frankrijk
Taal Frans
Genre Sprookje
Uitgever Claude Barbin
Oorspronkelijk uitgegeven 1697
Pagina's 275
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Sprookjes van Moeder de Gans is een verzameling volksverhalen en sprookjes van de Franse schrijver Charles Perrault (1628–1703) die in januari 1697 werd gepubliceerd onder de titel Histoires et récits des temps passés avec des moralités, vergezeld van een plaatje met het opschrift Histoires ou contes du temps passé, avec des moralités: Contes de ma mère Loye[1]

Historie

Sprookjes van Moeder de Gans, een illustratie door de 19de-eeuwse illustrator Gustave Doré

Perrault was een ambtenaar die pas op latere leeftijd was gaan schrijven. Hij speelde een belangrijke rol in de Strijd tussen de klassieken en de modernen waarin hij de voorstanders van de Modernen aanvoerde. De sprookjes grepen nu juist terug op traditioneel materiaal. Deze liet hij uitgeven onder de naam van zijn 16-jarige zoon Pierre Darmancour. Perrault droeg ze op aan Elisabeth Charlotte van Orléans.

Volgens Marie Adrien Perk zou met de titel 'Moeder de Gans' worden gedoeld op Bertha met de grote voeten, de moeder van Karel de Grote, die klompvoeten zou hebben gehad.[1]

De verzameling volksverhalen en sprookjes werd internationaal een beroemd boek. Door het ongekende succes van de sprookjes ontstond als het ware een nieuw literair genre.

Opgenomen sprookjes

Bekendste sprookjes uit deze verzameling zijn:

Nog meer sprookjes uit de verzameling verschenen (vaak in een iets afwijkende vorm) in andere sprookjesverzamelingen, zoals in Kinder- und Hausmärchen van de gebroeders Grimm.

Ravel

Tussen 1908 en 1910 componeerde Maurice Ravel onder de titel Ma Mère l'Oye een reeks van vijf stukken voor piano-vierhandig die voor een groot deel gebaseerd zijn op de Sprookjes van Moeder de Gans.

Zie ook

Referenties

  1. ↑ a b De sprookjes van Moeder de Gans, De Gids, jaargang 46, 1882. Zie p. 293+297