Silvius (mythologie)

Het onderwerp Silvius (mythologie) is er een dat door de jaren heen onderwerp van debat en discussie is geweest. Met verschillende gezichtspunten en tegenstrijdige meningen heeft Silvius (mythologie) de aandacht van velen getrokken, waardoor interesse en nieuwsgierigheid is ontstaan ​​naar de implicaties en gevolgen ervan. Vanaf de oorsprong tot aan de relevantie ervan in de hedendaagse samenleving vertegenwoordigt Silvius (mythologie) een onderwerp dat niemand onverschillig laat. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten en perspectieven met betrekking tot Silvius (mythologie) onderzoeken, met als doel een alomvattend en gedetailleerd beeld te geven van het belang en de reikwijdte ervan.

Silvius uit Guillaume Rouillé's Promptuarii Iconum Insigniorum

Silvius is volgens de Romeinse mythologie de zoon van Aeneas en Lavinia. Hij volgde Ascanius op als koning van Alba Longa. Volgens de legende, zoals beschreven door Geoffrey van Monmouth in zijn Historia regum Britanniae, was Silvius de vader van Brutus van Troje, de legendarische eerste koning van Brittannië.

Silvius trouwde met de kleindochter van Lavinia en kreeg bij haar een zoon. Er werd voorspeld dat de zoon zijn ouders zou doden, als banneling door verschillende landen zou zwerven en uiteindelijk de hoogste eer zou bereiken. Bij zijn geboorte stierf zijn moeder en op vijftienjarige leeftijd schoot hij tijdens de jacht op herten per ongeluk zijn vader met een pijl dood. Zo kwam de voorspelling uit.[1]

Voorganger:
Ascanius 		Koning van Alba Longa Opvolger:
Aeneas Silvius