Siberische spar
In de wereld van vandaag is Siberische spar een onderwerp dat grote belangstelling en debat in de samenleving oproept. De impact ervan wordt weerspiegeld op verschillende gebieden, van politiek en economie tot wetenschap en cultuur. Met de vooruitgang van de technologie is het onderwerp Siberische spar zelfs nog relevanter geworden, waardoor zowel enthousiasme als bezorgdheid bij mensen ontstaat. Door de geschiedenis heen is Siberische spar het onderwerp geweest van meerdere studies en analyses, waardoor we een bredere en diepere visie hebben kunnen krijgen op het belang en de impact ervan vandaag de dag. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven en benaderingen met betrekking tot Siberische spar verkennen, met als doel de invloed ervan op onze wereld beter te begrijpen.
| Siberische spar IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2011) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Siberische sparren in Jakoetië, Rusland. | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Picea obovata Ledeb. (1833) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Siberische spar op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De Siberische spar (Picea obovata) is een naaldboom uit de dennenfamilie (Pinaceae). De botanische naam werd gepubliceerd door Carl Friedrich von Ledebour in 1833.[2][3]
Kenmerken
Siberische sparren kunnen een hoogte bereiken van 30 à 35 meter. De takken zijn licht afhangend, dicht en kort. De kroon is torenvormig en de schors is grijs of bruingrijs. Siberische sparren hebben korte naalden, met een lengte van 1,5 à 2,3 centimeter en zijn vaalgroen gekleurd. De kegels zijn ovaal en worden 5 à 11 centimeter lang en 2 à 3 centimeter breed. De kegels zijn paarsachtig tot donkerpaars gekleurd, maar met groene accenten wanneer ze nog jong zijn.[4]
Voorkomen
De Siberische spar is een bosvormende soort die voorkomt van het Kolaschiereiland en de Trans-Wolgaregio, oostwaarts door Siberië tot aan de Zee van Ochotsk en de Amoervallei. De Siberische spar komt vooral voor in de middelste en zuidelijke taigazone. Bestanden met Siberische sparren worden vooral aangetroffen in riviervalleien en op rivierterrassen. In het westen van het verspreidingsgebied komt hybridisatie met de verwante fijnspar (Picea abies) voor.[5]
- ↑ (en) Siberische spar op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ (en) The Plant List (2012). Picea obovata Ledeb. Geraadpleegd op 28 december 2015.
- ↑ (en) Global Biodiversity Information Facility (2011). Picea obovata Ledeb. Geraadpleegd op 28 december 2015.
- ↑ (en) Plantwise Knowledge Bank (2015). Siberian spruce (Picea obovata). Geraadpleegd op 28 december 2015.
- ↑ (en) Kravtsjenko, A.M., Larionova, A.Ja. & Miljoetin, L.I. (2008). Genetic Polymorphism of Siberian Spruce (Picea obovata Ledeb.) in Middle Siberia. Geraadpleegd op 28 december 2015.
· 
· 