S-type ster

In de wereld van vandaag heeft S-type ster een leidende rol gespeeld, zowel in het dagelijks leven als op professioneel gebied. Met de vooruitgang van de technologie en de mondialisering is S-type ster een onderwerp van constante belangstelling geworden, dat debatten, onderzoek en nieuwe manieren om het te benaderen genereert. Van zijn invloed op de samenleving tot zijn implicaties voor de economie, S-type ster heeft op verschillende manieren invloed gehad, waardoor niet alleen de manier waarop we met elkaar omgaan, maar ook de manier waarop we denken en met het milieu omgaan, is getransformeerd. In dit artikel zullen we enkele van de meest relevante facetten van S-type ster onderzoeken, waarbij we het belang en de evolutie ervan in de loop van de tijd analyseren.

Het oppervlak van de S-ster π1 Gruis

Een S-type ster is een laat type reuzenster. De meeste S-sterren zijn lang-periodische veranderlijke sterren, gerelateerd aan de Mira-veranderlijken. S-sterren zijn voor het eerst als aparte klasse herkend door Paul W. Merrill in 1922.[1]

Eigenschappen van S-sterren

S-sterren zijn vergelijkbaar met reuzensterren van spectraalklasse K5-M, maar hun spectrum vertoont banden van zirkoniumoxide (ZrO), naast de banden van titaniumoxide (TiO) die normaal gevonden worden in K- en M-sterren. Ook banden van (verbindingen van) andere elementen in periode 5 van het periodiek systeem van chemische elementen die ontstaan door langzame neutronenvangst (het s-proces), zoals yttriumoxide (YO) en technetium (Tc), zijn sterker in S-sterren dan in M-type reuzensterren. Soms vertoont het spectrum van een S-ster spectraallijnen van oxalonitril en lithium. S-type sterren zijn gewoonlijk roder van kleur dan de K- of M-sterren met dezelfde fotosferische temperatuur.

Net als andere reuzensterren van het late type, hebben S-type-sterren een expanderende circumstellaire schil die rijk is aan stof en moleculen zoals CO en HCN.[2]

Ontstaan van S-sterren

Er is voorgesteld dat de meeste S-sterren een tussengroep vormen waarin sterren op de asymptotische reuzentak (AGB-sterren) overgaan van gewone M-reuzen naar koolstofsterren van klasse C-N. AGB-sterren verkrijgen hun energie door de kernfusie van waterstof in een schil rond een inactieve kern (waar geen kernfusie plaatsvindt), maar tijdens thermische pulsen kan de fusie van helium in de schil domineren.[3]

Andere (extrinsieke) S-sterren kunnen meer geëvolueerde, koelere versies zijn van bariumsterren, waar de grotere hoeveelheid koolstof en s-proces elementen resten zijn van materie-overdracht en accretie tussen twee leden van een dubbelster-systeem. In deze sterren heeft de S-ster niet zelf de koolstof en s-proces-elementen gevormd, maar wel de begeleider die toen een koolstofster was. De S-ster wordt nu waargenomen lang na deze materieoverdracht en de begeleider is intussen een witte dwerg geworden die gewoonlijk niet direct zichtbaar is.

Voorbeelden van S-type sterren

De lichtkromme van Chi Cygni