In dit artikel willen we dieper ingaan op het onderwerp Ruth Maria Kubitschek, de implicaties ervan vanuit verschillende perspectieven analyseren en een compleet overzicht van het probleem bieden. Ruth Maria Kubitschek is tegenwoordig een onderwerp van het grootste belang, omdat het een aanzienlijke impact heeft op verschillende aspecten van de samenleving. Op deze pagina's zullen we de oorsprong, evolutie, implicaties en mogelijke oplossingen onderzoeken, met als doel de lezer een breed en gedetailleerd overzicht van Ruth Maria Kubitschek te bieden. Door een uitputtende en rigoureuze aanpak hopen we bij te dragen aan het begrip en de reflectie over dit onderwerp dat vandaag zo relevant is.
De vader van Ruth Maria Kubitschek had een kolenmijn in het Tsjechische Noord-Bohemen.[1] Na het einde van de Tweede Wereldoorlog vluchtte het gezin naar Köthen (Sachsen-Anhalt). Kubitschek groeide op met vier broers en zussen in de DDR. Tegen de wens van haar ouders in besloot ze acteur te worden en na de middelbare school ging ze naar de Universiteit voor Theater en Muziek in Halle (Saale) en het Duitse Theaterinstituut (Stanislawski Instituut) in Weimar.
In Halle maakte ze haar debuut in Bertold BrechtsHerr Puntila und sein Knecht Matti.[2] In Weimar had ze al een bepaald niveau van populariteit bereikt, zodat haar werd gevraagd om samen met haar toekomstige echtgenoot Götz Friedrich het niveau van de toneelgroep op de traditionele Pforta State School te beoordelen, dit werd later letterlijk verwerkt door het voormalig lid van de toneelgroep Karlheinz Klimt.[3] Daarna volgden engagementen op podia in Schwerin, in het Naturtheater Thale en in Berlijn en uiteindelijk ontwikkelde ze zich tot een gevierde toneelspeelster in de DDR. Naast tal van theaterrollen speelde ze ook in DEFA-filmproducties. In 1959 bleef ze na een theateroptreden in West-Duitsland achter, waar ze aanvankelijk ook diverse theatervoorstellingen uitvoerde.
Ze verwierf grote populariteit via televisie, eerst in de Francis Durbridge-thriller Melissa uit 1966. Naast Ralf Wolter speelde ze een hoofdrol in de 13-delige televisieserie Ein Fall für Titus Bunge.[4] Ze had andere bekende televisierollen in: Tatort: Blechschaden[5] (1971 met Klaus Schwarzkopf en Götz George), Der Kommissar[6] (1972, aflevering Blinde Spiele[7]), Dem Täter auf der Spur[8] met Günter Neutze, Monaco Franze - Der eeuwige Stenz[9] (1983 met Helmut Fischer), Kir Royal[10] (1986 met Franz Xaver Kroetz) - beide geregisseerd door Helmut Dietl en Das Erbe der Guldenburgs[11] (1986–1989). Als stemactrice leende ze haar stem onder meer aan Danielle Darrieux (8 Frauen[12]), Daliah Lavi (Old Shatterhand[13]) en Delphine Seyrig (Muriel oder Die Zeit der Wiederkehr[14]).
Privéleven
Kubitschek huwde operaregisseur Götz Friedrich in 1953 en heeft een zoon, Alexander (* 1957), uit hun huwelijk, dat met een scheiding werd beëindigd in 1963. Zij had een lat-relatie met de televisieproducent Wolfgang Rademann († 2016) vanaf 1976 tot aan zijn dood en woonde in de gemeente Salenstein aan het Bodenmeer in Zwitserland. Daar schreef ze boeken en schilderde ze. Kubitschek hield zich privé bezig met meditatie en esoterie en schreef verschillende boeken over deze onderwerpen. Ze werd in januari 2013 in Zwitserland genaturaliseerd.[15] In augustus 2014 sprak ze haar voornemen uit om te stoppen met acteren.[16]
Kubitschek overleed op 1 juni 2024 op 92-jarige leeftijd.[17][18][19]
↑Karlheinz Klimt: Eine neue Klasse – Erinnerungen und Wertungen eines in Schulpforte Dabeigewesenen. Projekte-Verlag Cornelius, Halle/Saale 2009, ISBN 978-3-86634-819-6, pag. 37–41.