Resolutie 822 Veiligheidsraad Verenigde Naties
In de wereld van vandaag is Resolutie 822 Veiligheidsraad Verenigde Naties een onderwerp van grote relevantie en interesse geworden. Of het nu komt door de impact ervan op de samenleving, het belang ervan in de geschiedenis, de invloed ervan op de populaire cultuur of enig ander aspect waardoor het opvalt, Resolutie 822 Veiligheidsraad Verenigde Naties is een onderwerp dat het verdient om diepgaand onderzocht te worden. In dit artikel duiken we in de fascinerende wereld van Resolutie 822 Veiligheidsraad Verenigde Naties, analyseren we de verschillende aspecten ervan en ontdekken we de betekenis ervan in de huidige context. Vanaf de oorsprong tot de relevantie ervan vandaag de dag is Resolutie 822 Veiligheidsraad Verenigde Naties een onderwerp dat zowel experts als fans blijft intrigeren. Ga met ons mee op deze ontdekkingsreis en leer over Resolutie 822 Veiligheidsraad Verenigde Naties.
 | ||
|---|---|---|
| Van de | Veiligheidsraad van de Verenigde Naties | |
| Datum | 30 april 1993 | |
| Nr. vergadering | 3205 | |
| Code | S/RES/822 | |
| Stemming | voor 15 onth. 0 tegen
0 | |
| Onderwerp | Armenië-Azerbeidzjan | |
| Beslissing | Oproep tot een staakt-het-vuren en onderhandelingen. | |
| Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1993 | ||
| Permanente leden | ||
| Niet-permanente leden | ||
 Brazilië ·  Kaapverdië ·  Djibouti ·  Spanje ·  Hongarije · .svg){kind=small} Japan ·  Marokko ·  Nieuw-Zeeland ·  Pakistan · .svg){kind=small} Venezuela | ||
| ||
Armenië (links), Azerbeidzjan (rechts) en Nagorno-Karabach (midden).
| ||
.svg){kind=small}
Resolutie 822 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem door de VN-Veiligheidsraad aangenomen op 30 april 1993.
Achtergrond
Zie Oorlog in Nagorno-Karabach (1988-1994), Oorlog in Nagorno-Karabach (2020) en Aanval op Nagorno-Karabach in 2023 voor de hoofdartikelen over dit onderwerp.Het gebied Nagorno-Karabach is een de jure deel van Azerbeidzjan dat door Armeniërs werd bevolkt en gedurende de Sovjet-periode autonomie genoot als Nagorno-Karabachse Autonome Oblast. Oplopende etnische spanningen eind jaren 1980 tussen Armeniërs en Azerbeidzjanen leidden tot een oorlog en het uitroepen van de onafhankelijkheid van de Republiek Nagorno-Karabach.
In mei 1994 kwam het tot een wapenstilstand. Sindsdien was Nagorno-Karabach met steun van Armenië decennialang de facto onafhankelijk, totdat Azerbeidzjan in september 2023 het territoriale gezag over het gebied herstelde.
Inhoud
De Veiligheidsraad:
- Herinnert aan de verklaring van zijn voorzitter over het Nagorno-Karabachconflict.
- Neemt nota van het rapport van de secretaris-generaal.
- Is bezorgd om de verslechterende relaties tussen Armenië en Azerbeidzjan.
- Gealarmeerd over de escalatie van het geweld en bijzonder de invasie van het district Kelbadjar door Armeense strijdkrachten in Nagorno-Karabach.
- Is bezorgd dat de situatie de vrede in de regio in gevaar brengt.
- Is bezorgd om de ontheemding van vele burgers en de humanitaire nood.
- Bevestigt ook de onschendbaarheid van de internationale grenzen en de ontoelaatbaarheid van grondgebiedsuitbreiding met geweld.
- Steunt het vredesproces via de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa en is bezorgd over de impact van het geweld daarop.
- Eist een onmiddellijk einde aan het geweld om een wapenstilstand in te stellen en de terugtrekking van alle bezettingsmachten.
- Dringt aan op een onmiddellijke hervatting van onderhandelingen.
- Roept op tot ongehinderde toegang van humanitaire hulp tot de regio.
- Vraagt de secretaris-generaal om de situatie te bekijken.
- Besluit om actief op de hoogte te blijven.
Verwante resoluties
· 
· 