Remise Linnaeusstraat

Dit artikel gaat in op het onderwerp Remise Linnaeusstraat, dat momenteel grote belangstelling heeft gegenereerd. Sinds de oprichting is Remise Linnaeusstraat het onderwerp geweest van analyse en debat op verschillende gebieden, wat tegenstrijdige meningen en uiteenlopende standpunten heeft voortgebracht. Gezien de relevantie en complexiteit van Remise Linnaeusstraat is het essentieel om de studie ervan te verdiepen om de impact en implicaties ervan in de huidige samenleving te begrijpen. In deze zin zal een uitgebreide analyse van Remise Linnaeusstraat worden uitgevoerd, waarbij de meest relevante aspecten ervan worden behandeld en een alomvattende visie wordt geboden waarmee de lezer zich kan verdiepen in de betekenis en reikwijdte ervan. Daarnaast zullen verschillende perspectieven en benaderingen worden overwogen die bijdragen aan het verrijken van het begrip van Remise Linnaeusstraat, waardoor een globale en veelzijdige visie op dit brede en belangrijke onderwerp wordt geboden.

Het hoofdgebouw aan de Linnaeusstraat

De remise Linnaeusstraat is een voormalige tramremise van de Amsterdamsche Omnibus Maatschappij aan de Linnaeusstraat in Amsterdam-Oost. Het gebouw werd in 1884 gebouwd naar een ontwerp van Abraham Salm en gebruikt als stalling voor de paardentrams.[1]

Vlakbij was het eindpunt van de paardentramlijn Dam-Linnaeusstraat, die werd ingesteld in 1884. In 1903 werd deze paardentramlijn vervangen door de elektrische tramlijn 9.

Omdat de paardentramlijnen vervangen werden door elektrische tramlijnen, werden de paarden overbodig. Op 4 januari 1904 vond er in deze remise een grote paardenveiling plaats en werden 250 trampaarden geveild. De paarden brachten tussen de ƒ 100 en ƒ 250 op.[2]

Deze remise werd voortaan gebruikt als stalling voor vroegere paardentrams, die nu dienstdeden als bijwagen achter de elektrische motorwagens. Dit bleef zo tot in de jaren dertig. Daarna bleef dit complex nog in gebruik als opslag van niet meer gebruikt trammaterieel tot 1952. Daarna was het een opslagloods en garage. In 1986 werd een groot deel van het complex gesloopt om plaats te maken voor woningbouw. Het hoofdgebouw bestaat echter nog steeds en is tegenwoordig in gebruik als yogastudio.[3]