In dit artikel zullen we Prix Roger Nimier verkennen, een onderwerp dat de afgelopen jaren de aandacht heeft getrokken van zowel academici, experts als hobbyisten. Prix Roger Nimier is een complex en veelzijdig onderwerp gebleken dat een breed scala aan perspectieven en benaderingen omvat. Van zijn impact op de samenleving tot zijn relevantie op wetenschappelijk gebied is Prix Roger Nimier het onderwerp geweest van debat en discussie in verschillende kringen en disciplines. Op deze pagina's zullen we dieper ingaan op de verschillende aspecten van Prix Roger Nimier, waarbij we de oorsprong, evolutie en mogelijke implicaties voor de toekomst onderzoeken. We hopen onze lezers een uitgebreid en verrijkend inzicht te bieden in dit fascinerende onderwerp.
De prix Roger-Nimier is een Franse literatuurprijs die gecreëerd is in 1963 ter ere van de een jaar daarvoor overleden romanschrijver Roger Nimier. De prijs wordt gesteund door Vincent Bolloré; er gaat een beloning van 5000 euro mee gepaard.
Lijst van de winnaars van de prix Roger-Nimier
- 1963 : Jean Freustié voor La Passerelle, Bernard Grasset
- 1964 : André de Richaud voor Je ne suis pas mort, France Empire
- 1965 : niet toegekend
- 1966 : Clément Rosset voor Lettre sur les chimpanzés, Gallimard
- 1967 : Éric Ollivier voor J'ai cru trop longtemps aux vacances, Denoël
- 1968 : Patrick Modiano voor La Place de l'Étoile, Gallimard
- 1969 : Michel Doury voor L'Indo, Julliard
- 1970 : Robert Quatrepoint voor Mort d'un Grec, Denoël
- 1971 : François Sonkin voor Les Gendres, Denoël
- 1972 : ex aequo Claude Breuer voor Une journée un peu chaude, France Empire
- 1972 : ex aequo André Thirion voor Révolutionnaires sans révolution, Robert Laffont
- 1973 : Inès Cagnati voor Le jour de congé, Denoël
- 1974 : François Weyergans voor Le Pitre, Gallimard
- 1975 : Frédéric Musso voor La Déesse, La Table Ronde
- 1976 : Alexandre Astruc voor Ciel de cendres, Le Sagittaire
- 1977 : Emil Cioran voor zijn gehele oeuvre
- 1978 : Érik Orsenna voor La Vie comme à Lausanne, Éditions du Seuil
- 1979 : Pascal Sevran voor Le Passé supplémentaire, Olivier Orban
- 1980 : Gérard Pussey voor L'Homme d'intérieur, Denoël
- 1981 : Bernard Frank voor Solde, Flammarion
- 1982 : Jean Rolin voor Journal de Gand aux Aléoutiennes, Jean-Claude Lattès
- 1983 : Denis Tillinac voor L'Été anglais, Robert Laffont
- 1984 : Didier Van Cauwelaert voor Poisson d'amour, Éditions du Seuil
- 1985 : Antoine Roblot voor Un beau match, La Table Ronde
- 1986 : Jacques-Pierre Amette voor Confessions d'un enfant gâté, Olivier Orban
- 1987 : Alain Dugrand voor Une certaine sympathie, Jean-Claude Lattès
- 1988 : Jean-Claude Guillebaud voor Le Voyage à Kéren, Arléa
- 1990 : Éric Neuhoff voor Les Hanches de Lætitia, Éditions Albin Michel
- 1991 : Stéphane Hoffmann voor Château Bougon, Albin Michel
- 1992 : François Taillandier voor Les Nuits Racine, Éditions de Fallois
- 1993 : Dominique Muller voor C'était le paradis, Éditions du Seuil
- 1994 : Stéphane Denis voor Les événements de 67, Plon
- 1995 : Dominique Noguez voor Les Martagons, Gallimard
- 1996 : Éric Holder voor En compagnie des femmes, Le Dilettante
- 1997 : Jean-Paul Kauffmann voor La Chambre noire de Longwood: le voyage à Sainte-Hélène, La Table ronde
- 1998 : Jérôme Garcin voor La Chute de cheval, Gallimard
- 1999 : Marc Dugain voor La Chambre des officiers, Jean-Claude Lattès
- 2000 : Arnaud Guillon voor Écume Palace, Arléa
- 2001 : Charles Dantzig voor Nos vies hâtives, Bernard Grasset
- 2002 : Nicolas d'Estienne d'Orves alias Néo voor Othon ou l'aurore immobile, Manitoba-Les Belles Lettres
- 2003 : Marie-Claire Pauwels voor Fille à papa, Éditions Albin Michel
- 2004 : ex-aequo David Foenkinos voor Le Potentiel érotique de ma femme, Gallimard
- 2004 : ex-aequo Adrien Goetz voor La Dormeuse de Naples, Le Passage
- 2005 : Bernard Chapuis voor La Vie parlée, Stock
- 2006 : Christian Authier voor Les liens défaits, Stock
- 2007 : Jean-Marc Parisis voor Avant, pendant, après (Stock)
- 2008 : Yannick Haenel voor Cercle (L'Infini)
- 2009: Xavier Patier voor Le silence des termites, La Table Ronde
- 2010: Nelly Alard voor Le Crieur de nuit, Gallimard
- 2011: Françoise Dorner voor Tartelettes, jarretelles et bigorneaux, Éditions Albin Michel
- 2012: Jean-Luc Coatalem voor Le Gouverneur d'Antipodia, Éditions Le Dilettante
- 2013: Capucine Motte voor Apollinaria, JC Lattès
- 2014: David Le Bailly voor La Captive de Mitterrand, Stock
- 2015: Émilie de Turckheim voor La Disparition du nombril, Héloïse d'Ormesson [fr]
- 2016: Paul Greveillac voor Les Âmes rouges, Gallimard
- 2017: Pierre Adrian voor Des âmes simples, Equateurs
- 2019: Arnaud de la Grange voor Le Huitième Soir, Gallimard
- 2020: niet toegekend
- 2021: niet toegekend
- 2022: Céline Laurens voor Là où la caravane passe, Albin Michel
- 2023: Paul Pavlowitch voor Tous immortels, Buchet Chastel
- 2024: Louis-Henri de La Rochefoucauld voor Les Petits Farceurs, Éditions Robert Laffont
Externe link