In de wereld van vandaag is Premjer-Liga 2011/12 een onderwerp dat steeds meer belangstelling wekt bij een breed spectrum van de bevolking. Sinds zijn opkomst heeft Premjer-Liga 2011/12 tegenstrijdige meningen en debatten opgeleverd over de impact ervan op de samenleving. Met het verstrijken van de tijd is dit onderwerp steeds relevanter geworden en heeft het verschillende aspecten van het dagelijks leven en de ontwikkeling van verschillende kennisgebieden beïnvloed. Daarom is het essentieel om de verschillende aspecten die verband houden met Premjer-Liga 2011/12 diepgaand te analyseren, om de reikwijdte ervan en de implicaties die het heeft voor individuen, gemeenschappen en de wereld in het algemeen te begrijpen. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven en benaderingen van Premjer-Liga 2011/12 verkennen, met als doel een complete en verrijkende visie te geven op het belang ervan vandaag de dag.
De Premjer-Liga 2011/12 was het twintigste seizoen in de strijd om het Russische nationale voetbalkampioenschap. Het was een zogeheten 'overgangsjaar': met ingang van het seizoen 2012/13 zou Rusland hetzelfde schema volgen als een groot deel van de rest van Europa, in de vorm van een herfst/voorjaar-competitie.
Dat betekende dat dit seizoen liep van 12 maart2011 tot 22 mei2012. Na een reguliere competitie met zestien clubteams (en dus dertig duels per club) werd de competitie opgesplitst in een kampioens- en een degradatiepoule, beide met acht teams, met behoud van de eerder behaalde punten. De nummers dertien en veertien speelden aan het einde van de rit een play-off promotie/degradatie met de nummers drie en vier uit de Eerste divisie.
Op 31 december2010 had FK Satoern zich afgemeld voor deelname aan deze competitie vanwege hoogopgelopen schulden. De club slaagde er niet in een nieuwe koper cq. eigenaar te vinden, waarna op 25 januari2011 besloten werd om Saturn definitief terug te trekken en te ontbinden. De opengevallen plek werd ingenomen door FK Krasnodar.
Zenit Sint-Petersburg trad aan als titelverdediger en wist deze onder leiding van trainer-coach Luciano Spalletti te prolongeren. "We zijn de voetbalhoofdstad van Rusland", jubelde Gazprom-topman Aleksej Miller na de met 2-1 gewonnen wedstrijd tegen achtervolger Dinamo Moskou op 28 april. Met nog drie speelronden voor de boeg was de club uit de tweede stad van Rusland niet meer te achterhalen voor de concurrentie[1].
Ook voor Spalletti was het de tweede landstitel op rij. Hij kwam in 2010 naar Zenit Sint-Petersburg om de aldaar ontslagen Dick Advocaat op te volgen. Die had de club in 2007 naar het Russisch kampioenschap geleid en een jaar later de UEFA Cup bezorgd. Door tegenvallende resultaten werd de Nederlandse trainer-coach op 10 augustus2009 echter de laan uitgestuurd. Spalletti borduurde voort op het werk van Advocaat en profiteerde van de vele gasdollars die Gazprom jaarlijks in de club stak.
De bekendste speler van het kampioensteam van Zenit was Andrej Arsjavin. Hij vertrok in 2009 naar de Engelse topclub Arsenal, maar wist in Londen zelden of nooit te excelleren. In februari 2012 keerde de aanvaller op huurbasis terug naar zijn oude club. Voormalig PSV-aanvaller Danko Lazović, net hersteld van een blessure, kon geen bijdrage leveren aan de kampioenswedstrijd. De Portugees Danny en de Russische internationals Roman Sjirokov en Aleksandr Kerzjakov waren andere grote namen in de selectie van Spalletti. De laatste twee scoorden in de beslissende wedstrijd tegen Dinamo. Die ploeg eindigde uiteindelijk als vierde in de eindrangschikking.