Tegenwoordig is Pieter van Loon een zeer relevant en actueel onderwerp dat de aandacht trekt van experts en het grote publiek. Het is een onderwerp dat niemand onverschillig laat, omdat de gevolgen ervan zeer aanzienlijk kunnen zijn op verschillende gebieden van de samenleving. Om die reden is het belangrijk om dieper in Pieter van Loon te duiken om de impact ervan te begrijpen en er een geïnformeerd debat over te genereren. In dit artikel zullen we verschillende aspecten van Pieter van Loon onderzoeken, van de oorsprong en evolutie tot de mogelijke implicaties in de toekomst. Daarnaast zullen we verschillende perspectieven op Pieter van Loon analyseren met als doel de kennis te verrijken en een completere en globalere visie op dit onderwerp te bieden.
Pieter van Loon | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Pieter van Loon, 1871
| ||||
Persoonsgegevens | ||||
Geboren | Amsterdam, 19 augustus 1801 | |||
Overleden | Utrecht, 13 december 1873 | |||
Geboorteland | Nederland | |||
Beroep(en) | ingenieur | |||
RKD-profiel | ||||
|
Pieter van Loon (Amsterdam, 19 augustus 1801 – Utrecht, 13 december 1873) was een Nederlands ingenieur, schilder en tekenaar.[1]
Jonkheer Van Loon was een telg uit het adellijk geslacht Van Loon en een zoon van jhr. mr. Jan Willem van Loon (1767-1839), commissaris in Amsterdam en meesterknaap van Gooiland, en Philippina Constantia Isabella van Weede (1772-1842).[2] Hij trouwde in 1843 met jkvr. Theodora (Dora) Calkoen (1802-1879), lid van de familie Calkoen. Hun huwelijk bleef kinderloos.
Van Loon kwam in zijn jeugdjaren in aanraking met Jan Adam Kruseman en Christiaan Kramm, door wie hij mogelijk werd geïnspireerd.[3] Beiden maakten een portret van hem. Van Loon studeerde in Delft bij de Artillerie- en Genieschool[4] en was enige tijd werkzaam als ingenieur bij de provinciale waterstaat. Hij gaf de voorkeur aan reizen en maakte onderweg stadsgezichten en karakterschetsen en portretten van de mensen die hij ontmoette. Hij woonde met zijn vrouw in de stad Utrecht, waar hij lid en tweemaal voorzitter was van het Genootschap Kunstliefde. Hij legde er de beeltenis van meerdere collega-kunstenaars vast. Van Loon maakte ook een aantal olieverfschilderijen, onder meer van een reis naar Italië. Voor Jacob van Lennep illustreerde hij diens driedelige serie Tafereelen uit de Geschiedenis des Vaderlands (1854).[5]
Van Loon overleed in 1873, op 72-jarige leeftijd. Toen in 1973 in Amsterdam Museum Van Loon werd geopend, was de eerste expositie aan Pieter van Loon gewijd.[3] Zijn werk is onder meer opgenomen in de collecties van Het Utrechts Archief, het Centraal Museum, het Fries Scheepvaart Museum en het Rijksmuseum Amsterdam.