In dit artikel zullen we het onderwerp Piet den Blanken diepgaand onderzoeken, waarbij we de relevantie ervan in de hedendaagse samenleving en de impact ervan op verschillende aspecten van ons leven analyseren. Van zijn oorsprong en evolutie tot zijn invloed op de populaire cultuur, door zijn betrokkenheid bij de manier waarop we ons verhouden tot de wereld om ons heen. We zullen ook de meningen van deskundigen en de verschillende perspectieven die rond Piet den Blanken bestaan onderzoeken, met als doel een globale en volledige visie te geven op dit brede en complexe onderwerp. Langs deze lijnen zullen we ons verdiepen in een diepe reflectie die ons zal helpen het belang van Piet den Blanken in de huidige context beter te begrijpen.
Piet den Blanken | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Piet den Blanken in Breda (2013)
| ||||
Persoonsgegevens | ||||
Geboren | Wijbosch, 12 januari 1951, Wijbosch | |||
Overleden | Guatemala-stad, 4 april 2022, Guatemala-stad | |||
Geboorteland | ![]() | |||
Beroep(en) | fotograaf | |||
Oriënterende gegevens | ||||
Jaren actief | 1973 - 2022 | |||
RKD-profiel | ||||
|
Piet den Blanken (Wijbosch, 12 januari 1951 - Guatemala-stad, 4 april 2022) was een documentaire fotograaf en fotojournalist. Veelal fotografeerde hij de onderkant van de samenleving.
Na de lagere school in Wijbosch gaat hij naar de MULO in Schijndel en de HTS in Eindhoven.
In 1972 krijgt hij een baan als laborant in de donkere kamer (dokalaborant) bij het Brabants Dagblad in Den Bosch. Snel daarna begint hij foto's voor deze krant te maken. Daarnaast volgt hij de opleiding reportagefotografie aan de Fotovakschool in Apeldoorn van 1972 tot 1975.
Vanaf 1978 is hij zelfstandig fotograaf in Breda, met als specialisatie sociale en economische onderwerpen. Hij documenteert de samenleving, fotografeert werk- en leefsituaties, legt vast hoe mensen met elkaar omgaan, hoe acties worden gevoerd, hoe mensen opkomen voor zichzelf.
Zijn reportages worden gepubliceerd in landelijke en regionale dagbladen, in vakbondsbladen en opinie-tijdschriften.
In de jaren tachtig gaat hij ook internationaal werken. Daarbij overheerst zijn belangstelling voor Latijns-Amerika. Vanaf de jaren negentig komt het thema van de internationale migratie steeds meer terug.
Hij maakte fotoboeken over uiteenlopende onderwerpen, zoals Brabant (onder andere De Kleine Brabantse Dorpen en De kleuters van 1957), justitie en gevangeniswezen (Mores Leren) en over El Salvador (El Salvador en Overleven in Oorlogstijd, in samenwerking met Lou Keune).
Tentoonstellingen van zijn foto's waren onder andere te zien in het Vakbondsmuseum in Amsterdam, Arbeits Museum in Norrköping (Zweden), de Kunsthal in Wenen, Nationaal Museum van Costa Rica] in San José, het Europees Parlement in Brussel, het Maritiem Museum in Rotterdam, de Domkerk in Utrecht en in de openbare bibliotheek in Leuven.
Zijn werk wordt gedistribueerd door fotobureau Hollandse Hoogte.
Zijn fotoarchief wordt beheerd door de Brabant-Collectie, een onderdeel van Tilburg University.