Picardische herdershond is een onderwerp dat de afgelopen jaren voor veel discussie heeft gezorgd. Naarmate de samenleving vooruitgaat, wordt deze kwestie steeds relevanter en polariserender, waardoor tegenstrijdige meningen in verschillende sectoren ontstaan. Dit artikel probeert Picardische herdershond diepgaand te analyseren, de verschillende facetten ervan te verkennen en objectieve en bijgewerkte informatie over het onderwerp te bieden. Door middel van een alomvattende benadering is het de bedoeling de lezer een compleet en evenwichtig beeld van Picardische herdershond te bieden, waardoor een breder en verrijkend begrip van het onderhavige probleem mogelijk wordt.
Picardische herdershond | ||
---|---|---|
Hondenras | ||
Basisinformatie | ||
Andere namen | Berger de Picardie | |
Oorsprong | Frankrijk | |
Classificatie | FCI: Groep 1 Sectie 1 #176 Zie ook de lijst van FCI-nummers | |
Lijst van hondenrassen |
De Picardische herdershond is een hondenras.
De Picardische herdershond zou rond 800 met de Kelten in Picardië zijn gekomen. De Eerste en Tweede Wereldoorlog hebben het ras zwaar gedecimeerd en er waren te weinig fokdieren. Mede hierdoor is het ras ingefokt.
De oren van de Picardische herdershond zijn middelgroot en staande. De vacht is ruw, recht en dicht. Hij bestaat in de kleuren fauve en grijs. Afhankelijk van het geslacht bereikt hij een schofthoogte van 55 - 68 centimeter en een gewicht van 23-32 kilogram.
De Picardische herdershond is geen hond voor beginners. Zoals alle herders is het een zelfstandige, soms ook eigenwijze hond, wat voor zijn opgave ook nodig was.