In de wereld van Phelsuma andamanensis zijn er eindeloze aspecten die het verdienen om zorgvuldig te worden onderzocht en geanalyseerd. Vanaf het begin tot aan de relevantie ervan vandaag de dag is Phelsuma andamanensis het onderwerp geweest van fascinatie en debat. In dit artikel ga je op reis door de verschillende aspecten waaruit Phelsuma andamanensis bestaat, van de sociaal-culturele implicaties tot de impact ervan op het dagelijks leven. Door reflectie en diepgaande analyse ontdek je de complexiteit en het belang van Phelsuma andamanensis in de moderne wereld. Maak je klaar om je horizon te verbreden en jezelf onder te dompelen in een universum van kennis en ontdekking!
Phelsuma andamanensis IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2019) | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||
Phelsuma andamanensis Blyth, 1861 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||||||
Phelsuma andamanensis op ![]() | |||||||||||||||||
|
Phelsuma andamanensis is een hagedis die behoort tot de gekko's, het is een van de soorten madagaskardaggekko's uit het geslacht Phelsuma.
De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door Edward Blyth in 1861.[2] Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Phelsuma andamanense gebruikt en in veel literatuur is de soort nog onder deze naam bekend.
De soortaanduiding andamanensis betekent vrij vertaald 'wonend op de Andamanen' en verwijst naar het verspreidingsgebied.
Phelsuma andamanensis bereikt een kopromplengte tot 5,6 centimeter en een totale lichaamslengte inclusief staart tot 14 cm. De hagedis heeft een groene kleur en heeft een vage tekening zonder strepen. Het aantal schubbenrijen op het midden van het lichaam bedraagt 80 tot 90.
Phelsuma andamanensis komt voor in delen van Azië en leeft endemisch in India. De gekko komt hier alleen voor op de eilandengroepen Andamanen en Nicobaren.[2] De habitat bestaat uit vochtige tropische en subtropische laaglandbossen. Ook in door de mens aangepaste streken zoals plantages, landelijke tuinen en stedelijke gebieden kan de hagedis worden gevonden.
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'veilig' toegewezen (Least Concern of LC).[3]
Referenties
Bronnen