Vandaag wil ik het hebben over Papyrus 18, een onderwerp dat de laatste tijd enorm relevant is geworden. Papyrus 18 is een thema dat de aandacht heeft getrokken van mensen van alle leeftijden, geslachten en nationaliteiten, omdat het een universele aantrekkingskracht heeft. Door de geschiedenis heen is Papyrus 18 het onderwerp geweest van studies, debatten en controverses, maar het belang en de impact ervan vallen niet te ontkennen. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Papyrus 18, van de oorsprong ervan tot de invloed ervan op de hedendaagse samenleving. Ik hoop dat deze analyse bijdraagt aan het verschaffen van een breder en dieper inzicht in Papyrus 18 en de implicaties ervan in onze wereld.
Papyrus 18 | ||
---|---|---|
![]() | ||
Naam | Papyrus Oxyrhynchus 1079 | |
Symbool | 18 | |
Bijbeltekst | Openbaring van Johannes 1:4-7. | |
Datering | eind derde eeuw | |
Vindplaats | Oxyrhynchus Egypte | |
Huidige locatie | British Library (Inv. 2053v) in Londen | |
Publicatie | B. P. Grenfell & A. S. Hunt, Oxyrhynchus Papyri VIII, (London 1911), pp. 13-14 | |
Teksttype | Alexandrijnse tekst | |
Categorie | 1 | |
Aantekening | geschreven op versozijde boekrol Exodus;op recto eind Eodus 40. |
Papyrus 18 (nummering volgens Gregory-Aland) of 18, ook wel Oxyrhynchus Papyrus 1079, is een oud fragment van een handschrift van het Griekse Nieuwe Testament . Het is geschreven op papyrus en geeft de tekst van Openbaring van Johannes 1:4-7. Het staat op de verso (achterzijde) van een boekrol van Exodus.[1] De tekst op de recto, voorzijde, is het slot van Exodus 40, dit dateert uit het eind van de tweede eeuw.[1] De heilige namen worden in afgekorte vorm weergegeven. Op grond van het schrifttype wordt het manuscript gedateerd in de derde eeuw.[2]
De Griekse tekst van deze codex is een vertegenwoordiger van de Alexandrijnse tekst. Aland plaatst het in categorie I van zijn Categorieën van manuscripten van het Nieuwe Testament.[2]
Het is gevonden in Oxyrhynchus, Egypte en wordt tegenwoordig bewaard in de British Library (Inv. 2053v) in Londen.[2]
ι εκιαις
Ασια χαρις υμειν και ειρη
και ο ην και ο ερχομε
[νος και απο τ[ων επτα πνευμα
ενπιον του θρονου αυ
ου και απο Ιη Χρ ο μαρτυς ο πι
στος ο πρωτοτοκος των νεκρω
και ο αρχων των βασιλεων της γης
τω αγαμωντι ημας και λυσαντι η
ας εκ των αμαρτων ημων εν
ω αιματι αυτου και επιησεν ημ
σειαν ιερεις του θω και πτρι
υ. αυτω το κρατος και η δοξα
υς αιωνας αμην ιδου
ται μετα των νεφελων
ται αυτον πας οφθαλ
ιτινες αυτον εξε