Tegenwoordig is Opvoeding een onderwerp dat een breed scala aan discussies en debatten in de samenleving bestrijkt. Van zijn impact op de politiek tot zijn implicaties voor het dagelijks leven, Opvoeding is erin geslaagd de aandacht en interesse van een groot aantal mensen te trekken. Ongeacht het perspectief van waaruit het wordt benaderd, is Opvoeding tegenwoordig een onderwerp van groot belang geworden. Terwijl we dit fenomeen blijven onderzoeken, is het belangrijk om de verschillende facetten ervan zorgvuldig te onderzoeken en te begrijpen hoe het onze steeds veranderende wereld beïnvloedt. In dit artikel zullen we Opvoeding en de betekenis ervan in ons leven verder onderzoeken.
Opvoeding is het proces waarin een persoon - meestal een kind - wordt gevormd naar de normen en waarden van diens opvoeder(s) en daarmee meestal naar de voornaamste normen en waarden van de samenleving waarin hij leeft.
De wetenschapsdiscipline die zich met opvoeding bezighoudt, heet opvoedkunde of pedagogiek. De achterliggende filosofie van de opvoeding is door de eeuwen heen aan verandering onderhevig.
Opvoeden beoogt behalve socialisatie een kind tot zelfstandigheid te brengen. De westerse opvoeding is er hoofdzakelijk op gericht het kind te helpen mondig te worden, dat wil zeggen, in staat tot bekwaam en moreel en betrouwbaar deelnemen aan samenleving en 'zelfvorming' (Langeveld). In de meeste gevallen wordt deze term gebruikt voor kinderen, die tijdens hun jeugd de gewoontes, normen en waarden van hun omgeving worden bijgebracht.
In bredere zin betreft opvoeding ook het leren te leven als mens in deze maatschappij. In regel voeden volwassenen, vooral gezinsgenoten en (onderwijs)professionals, maar ook babysitters enz., een kind op door het te leren mondig, bekwaam, zelfstandig en verantwoordelijk te leven. Gelet op de belangrijke voorbeeldfunctie spelen echter ook andere jongeren een beduidende rol, soms zelfs in de vorm van formele delegatie van opvoedtaken aan oudere kinderen, bijvoorbeeld wanneer de ouders door het beroepsleven in beslag worden genomen. In grotere gezinnen was en is een dergelijke delegatie normaal: de oudere kinderen letten op de jongere kinderen.
Soms lukt het ouders niet om hun kind naar wens op te voeden. Om aan dit probleem tegemoet te komen zijn er verschillende vormen van opvoedingsondersteuning beschikbaar, zoals oudercursussen, gesprekken met andere ouders, folders, opvoedingsadvies aan huis of online.
Wanneer een volwassene zich niet aan de algemeen geaccepteerde omgang met anderen houdt, en om die reden een nieuwe opvoeding krijgt, wordt over het algemeen van 'heropvoeding' gesproken. Het Nederlands strafrecht en strafsysteem zijn beïnvloed door de Moderne Richting en bevatten bijvoorbeeld (evenals veel andere landen) heropvoedingselementen zoals het kunnen opleggen van maatregelen naast de straffen, en het gevangenissysteem. Overigens is en blijft het eerste doel van een straf nog steeds vergelding.
In meer omstreden zin wordt de term echter ook gebruikt voor indoctrinatie en (administratieve) straffen voor 'dissidenten', met name in de facto penitentiaire heropvoedingsinstellingen.