Nulbeheer
In dit artikel zullen we de impact van Nulbeheer op de hedendaagse samenleving onderzoeken. Sinds zijn opkomst heeft Nulbeheer eindeloze debatten en reflecties gegenereerd op verschillende gebieden, van politiek tot populaire cultuur. In deze zin zullen we proberen te begrijpen hoe var1 onze manier van denken, handelen en omgaan met de wereld om ons heen heeft gevormd. Op deze pagina's zullen we verschillende aspecten met betrekking tot Nulbeheer analyseren, waarbij we de relevantie ervan in het huidige veld en de projectie ervan in de toekomst blootleggen. Dit artikel heeft tot doel een alomvattend beeld van het onderwerp te bieden en de lezer de nodige hulpmiddelen te bieden om de invloed van Nulbeheer in onze omgeving te begrijpen en erover na te denken.
Nulbeheer, ook klapstoelbeheer of nietsdoenbeheer genoemd,[1] is een vorm van natuurbeheer waarbij men "niets doet" en de spontane successie van de natuur haar beloop laat. Niets doen resulteert in gebieden met een zeeklimaat meestal in verbossing.
Tegenover nulbeheer staat het actief beheer van bodem, planten en dieren met technieken als afbranden, hooien, maaien, begrazing, plaggen, kappen, ploegen en dergelijke meer.
Afbeeldingen
-
Spontane verbossing na bosbrand -
Spontane verbossing na bosbrand -
Spontane verbossing na selectieve kaalslag
Zie ook
Externe link
- Klapstoelbeheer op Ecopedia
- ↑ (nl) "Spontane verbossing", INBO, online geraadpleegd op 30-08-2012.