In dit artikel gaan we het onderwerp Nouveau roman behandelen, dat de laatste tijd aan relevantie heeft gewonnen vanwege het belang ervan in onze huidige samenleving. Nouveau roman heeft een groot debat teweeggebracht en de belangstelling van veel mensen gewekt, vanwege de impact ervan op verschillende gebieden van het dagelijks leven. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Nouveau roman, van de oorsprong ervan tot de impact ervan vandaag de dag, met als doel de betekenis en invloed ervan op onze samenleving diepgaand te analyseren. Daarnaast zullen we verschillende perspectieven en meningen over Nouveau roman onderzoeken, om een compleet en objectief beeld van het onderwerp te bieden. Ga met ons mee op deze reis van ontdekking en analyse over Nouveau roman!
Nouveau roman is een literaire beweging van de jaren 1942-1970 die toentertijd een aantal schrijvers samenbracht die vooral behoorden tot Éditions de Minuit.
De term werd bedacht door criticus Émile Henriot die zich op 22 mei 1957 in een artikel in Le Monde in negatieve zin uitliet over de romans La Jalousie van Alain Robbe-Grillet en Tropismes van Nathalie Sarraute. Deze term werd daarna overgenomen door zowel literaire tijdschriften als Robbe-Grillet zelf. Deze laatste zag hierin als redactionele adviseur een middel om promotie te maken voor de groep schrijvers die hij rond zich bij Éditions de Minuit had verzameld. Deze beweging ontstond kort voor de Nouvelle Vague die in oktober van datzelfde jaar op het voorplan kwam in de film.
Alain Robbe-Grillet publiceerde in de periode tussen 1955 en 1963 in verschillende tijdschriften een aantal essays over 'de nieuwe roman'. Hij argumenteert daarin dat elke generatie haar eigen romanvorm opnieuw dient uit te vinden. Hierbij moest ingegaan worden tegen de conventies van de traditionele 19e-eeuwse roman die, met Honoré de Balzac als prominente figuur, niet als criterium gehanteerd mocht worden waartegen alle andere romans werden afgewogen. Het is zelfs de plicht van de kunstenaar om andere, vaak vreemde kunst te maken die heel waarschijnlijk eerst niet aanvaard wordt. Toch zullen deze kunstwerken later dan weer referentiepunten kunnen worden voor andere kunstwerken. Met de nouveau roman zet hij zich ook af tegen "enkele verouderde begrippen", zoals personage, verhaal en diepte.
Enkele titels van essays van Alain Robbe-Grillet, in 1963 verzameld in Pour un Nouveau Roman:
De 'nouveaux romanciers' zochten hun inspiratie in het werk van schrijvers als Kafka, Virginia Woolf, Stendhal en Flaubert. Er is niet altijd eensgezindheid over wie wel en wie niet tot deze stroming behoort. Vaak worden de volgende schrijvers ermee in verband gebracht